Koncert w 70. rocznicę śmierci Karola Szymanowskiego został poświęcony pamięci Conrada Drzewieckiego. Zapraszamy do Teatru Wiekiego 21 września. Koncert rozpocznie się o godzinie 19.00.
dyrygent Marcin Sompoliński
Mity
choreografia i scenografia Barbara Gołaska
tańczą: Dominik Muśko, Mateusz Sierant, Maksim Wojtiul, Karolina Wiśniewska, Aleksandra Brzezowska
Anna Kusz, Diana Gajownik, Krystian Augustyn, Bartosz Dahlke, Tomasz Niezborała, Oleg Stankov
Agnieszka Łuksza - skrzypce
Mariusz Rutkowski - fortepian
Moderato I część IV Symfoni koncertującej
choreografia Beata Wrzosek
tańczą: Alicja Hoppel, Justyna Kalbarczyk, Irmina Kopaczyńska, Paulina Majda, Adam Piątek (uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu )
Mandrag Ora
choreografia Henryk Konwiński
scenografia Ireneusz Domagała
tańczą: Dymitr Fomenko/Marek Szymański (solo wokalne), Taras Szczerban, Ewa Szymańska, Aleksandra Brzezowska, Mateusz Sierant, Lidia Sylwesiuk, Krystian Augustyn, Michał Kaczmarczyk, Bartosz Dahlke, Tomasz Niezborała,
Harnasie
choreografia Emil Wesołowski
dekoracje Władysław Wigura
kostiumy Irena Biegańska
tańczą: Anna Kusz, Taras Szczerban, Maksim Wojtiul, Agnieszka Wolna, Magdalena Kossakowska, Paweł Kromolicki
Karol Bochański / Marek Szymański - solo wokalne
soliści, koryfeje, zespół baletowy, chór i orkiestra
Karol Szymanowski pozostawił po sobie dwa balety i szereg utworów instrumentalnych, których forma muzyczna, melodyka i tematyka pozwala na opracowanie choreograficzne. Harnasie - balet-pantomima w trzech obrazach na tenor solo, chór mieszany i orkiestrę op.55 to zapewne najbardziej reprezentatywny utwór sceniczny Szymanowskiego. Kompozytor wykorzystał niezwykle ciekawy folklor góralski, który inspirował go od najmłodszych lat. Scenariusz baletu jest bardzo prosty: przygotowująca się do ślubu, niezbyt szczęśliwa w miłości góralska dziewczyna zakochuje się z wzajemnością w zbójniku - Harnasiu. Decyduje się jednak na zamążpójście, wiedziona obowiązkiem, wynikającym z danego już słowa. Barwna, obrzędowa uroczystość weselna zostaje przerwana przez nagłe wtargnięcie Harnasiów, porywających pannę młodą...
Balet Mandragora op.43, którego tytuł pochodzi od nazwy rośliny, której korzeń, przypominający w kształcie postać ludzką, uważany był w średniowieczu za magiczny środek o działaniu pobudzającym erotycznie. Zarówno postacie Mandragory, jak i jej intryga wzorowane są na włoskiej komedii dell'arte - akcja obfituje w liczne groteskowe sceny pantomimiczne.
Mity op.30, trzy poematy na skrzypce i fortepian, są kwintesencją własnej, oryginalnej koncepcji impresjonizmu Szymanowskiego. Każda z części: "Źródło Aretuzy", "Narcyz", "Pan i Driady" powstały na bazie fascynacji klasyczną tematyką, odwołującą się do mitologii greckiej. Wyraźna programowość Mitów pozwala na bardzo wnikliwe opracowanie choreograficzne.
Utworem o charakterze suitowym jest Nokturn i tarantella op.28 na skrzypce i fortepian. Nastrojowy nokturn i rytmiczna tarantella uwypuklają lirykę, nastrojowość i hiszpański temperament utworu.
Spektakl w ramach obchodów "Roku Szymanowskiego" składający się z pięciu odrębnych baletów do muzyki Karola Szymanowskiego.
_________________ We are never more human than when we are dancing. (Jose Limon)
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach