Związek z tańcem: krytyk
Wiek: 47 Posty: 4412 Skąd: Warszawa
Wysłany: Pon Kwi 28, 2014 11:05 pm
Przesłanie Mourada Merzoukiego z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca 2014
Każdy artysta jest dumny ze sztuki, którą tworzy.
Każdy artysta zawsze stanie w obronie dyscypliny artystycznej, która odmieniła jego życie. Której szukał, która wymykała mu się z rak, którą żarliwie, całym sobą, pragnie się podzielić z innymi – czy jest to ulotne echo głosu, nowo odkryte słowo, interpretacja tekstu dla potomności, muzyka, bez której wszechświat zamilknie dla nas na zawsze, czy też ruch, który otwiera przed nami krainę wdzięku.
Moją sztuką jest taniec – jako tancerz i choreograf jestem z niej dumny, ale też pełen bezbrzeżnej dla niej wdzięczności. Taniec był dla mnie zrządzeniem losu. Stał się moim systemem wartości dzięki dyscyplinie, którą narzuca oraz instrumentem, który codziennie umożliwia mi odkrywanie świata.
Jest mi bliższy niż cokolwiek innego, a energia i wspaniałomyślność, których tylko taniec może dostarczyć, są dla mnie źródłem codziennej siły. Poezja, którą jest przepełniony, jest moim ukojeniem.
Czy mogę powiedzieć, że bez tańca bym nie istniał? Bez możliwości wyrazu, którą mam dzięki niemu? Bez odnalezionej w nim pewności, która pozwala mi pokonać obawy i omijać ślepe zaułki?
To taniec sprawił, że zanurzony w pięknie i złożoności świata, stałem się obywatelem. Obywatelem szczególnym, który, spotykając innych ludzi, na nowo pisze kody społeczne, pozostając wiernym wartościom kultury hiphopowej, która przemienia negatywną energię w pozytywną siłę.
Taniec to źródło codziennej dumy. Jednak będąc dumny, jestem też głęboko zatroskany. Widzę jak niektórzy młodzi ludzie z klasy pracującej tracą poczucie kierunku, jak dorastają w niepokoju i frustracji, nie widząc dla siebie przyszłości. Jestem jednym z nich; wszyscy jesteśmy. Pragnę, być może mocniej niż inni, dać im przykład i pomóc napełnić ich serca żądzą życia.
Czyż społeczeństwo nie wzbogaca się bogactwem nas wszystkich?
Kultura jednoczy ludzi bardzie niż jakikolwiek dyskurs. Dlatego miejcie odwagę, ryzykujcie, mimo przeszkód i nienawiści, które niewątpliwie staną na Waszej drodze. Piękno świata zawsze będzie Waszym sprzymierzeńcem – podobnie jak taniec był zawsze moim; taniec i jego wyjątkowa moc zacierania różnic społecznych i etnicznych, unieważniania wszystkiego, co nie jest czystym ruchem ciał, co nie jest powrotem istoty ludzkiej do wyrazu w czystej postaci, unikalnego i wspólnego.
Na koniec chciałbym przytoczyć słowa René Chara, dzięki którym codziennie pamiętam, by nie pozwolić komukolwiek dać się uwięzić w ustalonych z góry rolach:
„Kuś szczęście, nie odpuszczaj fortunie, ryzykuj. Obserwując cię, reszta przywyknie.”[1]
Zatem podejmujcie próby, ponoście porażki i zaczynajcie wciąż na nowo, a nade wszystko – tańczcie, nigdy nie przestawajcie tańczyć!
***
Tekst powstał w języku francuskim. Tłumaczenie na polski na podstawie przekładu angielskiego według Petyi Hristovej i Charlene Lim – Monika Tacikowska /IMiT.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
