www.balet.pl

[patrychaa21]

Wlanie!Czy nie mieliscie nigdy takich mysli,bo ja mialam takie od pewnego czasu i wkancu zdecydowalam ze rezygnuje.Troche zaluje ale wszystko mowi za tym zebym rozstala sie z baletem...:(Pochlania mi to mnustwo czasu-zwlaszcza ze musze dojezdzac i czasami nawet na nauke nie mialam czasu i sily no i tym sposobem opuscilam sie w nauce:/A po za tym,mysle ze ja sie do tego nie nadaje,jestem za stara(mam17lat i zaczelam dopiero 6miesiecy temu),jestem za gruba i wcale nie rozciagnieta i specjalnego talentu do baletu chyba nie mam.Choc bardzo bym chciala,no ale coz,moze wkancu znajde cos dla siebie,cos co da mi satysfakcje,ale teraz wiem ´ze balet mi nie da...ale ciesze sie ze sprobowalam czegos nowego i ciesze sie ze byl to wlasnie balet.Bo ten taniec jest czyms nie samowitym i bede trzyma za Was kciuki zebyscie wytrwali w swych marzeniach.
serdecznie pozdrawiam:)
Patrycha

[just_me]

Ja nigdy o kompletnym porzuceniu baletu nie myślałam, a teraz wiem, że bybłoby to zupełnie niemożliwe, bo jeżeli raz nie pójdę na zajęcia to szaleję. Czasu mam coraz mniej, ale na balet iść muszę, to ostatnio jedna z niewielu rzeczy, na które mam ochotę. Też jakiegoś wybitnego talentu nie mam, o figurze wolę nie wspominać, ale to sprawia mi tak ogromną przyjemność, że nie liczy się dla mnie, co mówią inni ludzie.
Bedę tańczyć dopóki kolana mi na to pozwolą

[Marysia W]

Świetna postawa, just_me.
Ja chwilę zwątpienia mam często... wydaje mi się, że to nie ma sensu, że sobie nie poradzę, że w mojej klasie niektóre dziewczynki są ode mnie lepsze, więc po co, kiedy to one pewnie odniosą sukces...
A czasem odwrotnie: że balet i ta szkoła to najlepsze, co mogło mnie spotkać...
Ale te gorsze chwile po prostu cierpliwie znoszę, i myślę sobie, że póki jestem w tej szkole i póki pozwala mi na to zdrowie, będę tańczyć na pewno. Patrycha, nie zostawiaj baletu, bo kiedyś tego pożałujesz. Uwierz mi, że chwile zwątpienia zdarzają się każdemu, nawet największym gwiazdom baletu...
Pozdrawiam

[czekoladka]

ja przyznam sie ze myslalam zeby zerwac z tancem mialam taki okres w swoim zyciu zdolowania, ale bylo to tez spowodowane szkola i rodzicami. Ale teraz wiem ze to by byl zly pomysl, poniewaz nawet teraz mam wlasnie przed maturalna przerwe w tancu tzw. urlop i ja juz tesknie i nie moge sie doczekac kiedy juz napisze ta mature i bede mogla wrocic.
Zawsze zastanawiałam sie co robia te osoby ktore nie maja zadnych dodatkowych zajec dla mnie to bylo niepojete jak mozna nic nie robic.
I bardzo sie ciesze z mojej decyzji ze nie zrezygnowalam, bo wiem ze bardzo duzo bym stracila i nie doszla do tego do czego wlasnie udalo mi sie dojsc
Dzieki temu takze po maturze bede robic zawodowego tanceza a pozniej choreografie juz nie moge sie doczekac
Pozdrawiam

[Julcia]

Każdy ma w życiu chwile zwątpienia. Raz jest gorzej, a raz lepiej, to jest wpisane w nasze życie. I ja też kilkakrotnie chciałam zrezygnować z baletu, zostawić to wszystko i odejść, bo po co się dłużej męczyć, poświęcać czas i serce. Skoro nic nie osiągne, bo co można robić po Ognisku Baletowym? Ale zawsze wracałam, wcześniej czy później. I dziękuje tym, którzy mnie przekonywali. Bo wiem, że warto. Nie wolno rezygnować z marzeń

[czekoladka]

mi bylo szkoda zaprzepascic te 14 lat tanca bo wkoncu tyle osiagnelam doszlam juz tak dalego wiec ciezko by bylo to wszystko zostawic i tak poprostu odejsc , ale teraz zjestem dumna ze zostala

[Misour]

Ja mam co raz częściej takie chwile .... mimo że mam za sobą ten trudny początek i nauka przychodzi mi coraz łatwiej..Czasami(teraz już parę dni mam takie przemyślenia} myślę że to nie ma sensu bo nigdy nie dorównam tym którzy zaczęli nauke wcześniej i w szkole baletowej, że i tak nic w tym nie osiągne, marnuje czas....

Smutna..

[Kasia :))]

och, niejednorotnie chcialam zrezygnowac. najpierw w pierwszych latach klasyki. na poczatku bylo dobrze, ale potem mialam problem z nogami, wszystko musialam zaczac od poczatku i moja pani niezbyt dobrze pomagala mi odzyskac sily w nogach i rozciagniecie.. ciagle na mnie krzyczala i mowila, ze markuje, ze sobie olewam. wtedy chcialam odejsc, bo nie moglam juz tego psychicznie zniesc. ale mama mnie chyba wyczula, bo nie pozwolila mi zrezygnowac, niemalze sila przychodzilam na balet.. ale potem jej dziekowalam.
drugi raz chcialam zrezygnowac po dyplomie, dowiedzialysmy sie, ze mozemy chodzic dluzej, ale ja nie chcialam chodzic i placic za to, ze moja wychowawczyni ma na mnie focha i sie do mnie nie odzywa..
i nawet na poczatku roku nie przychodzilam na zajecia..
ale potem dziewczyny zaczely mnie namawiac bym wrocila i w koncu im sie udalo. teraz w ogole nie zaluje ze chodze, a to dzieki nim, za co jestem wdzieczna =* =* =* =*
jednak ciagle nauczyciele mowia ze mamy za malo zajec (8godz tygodniowo-niecale). wydaje mi sie ze jesli po wakacjach nam doloza (np w tamtym roku mialysmy 16godz tygodniowo) to nie wiem czy wyrobie. bede w 3 klasie gimnazjum i bede sie musiala zajac szkola a wiem ze jesli bede miala 16 godz baletu to nie poradze sobie, tak jak w tamtym roku ledwo sie wyrabialam, a wlasciwie to nawet nie do konca.
ale mam nadzieje ze zostanie jak jest.

[drCoppelius]

a ja o rezygnacji z baletu (wcześniej gimnastyki) myśle średnio na co drugich zajęciach, jestem przekonana że juz więcej tam nie pójde, ale w domu gdy emocje opadną wiem że bez baletu bym zwariowała i ciągnie mnie tak jakaś siła odśrodkowa

[Goosia]

nigdy nie myslałam o tym zeby skonczyc z baletem bo za krótko tańcze i bardzo dużo wysiłku kosztowało mnie zeby w ogóle przekonac rodziców ale z gimnastyki zrezygowałam i nie wiem czy kiedyś nie przyjdzie mi na myśl zeby przestac też tanczyć klasyczny.... nie wiem

[gonia]

Ja chyba nie myślałam... chociaż idealna nie jestem, szpagatów nie mam (tam mam jeden czy dwa), pique przepięknie nie potrafię, ale kocham to co robię, i robię to co kocham Nawet, jeżeli nie jest to idealne, i zabiera mi sporo czasu. Szczególne uciążliwe zajęcia są w tygodniu, gdy codziennie mam sprawdziany... ale na zajęciach się wyluzuję, w domu potańczę... i ideał szczęścia
Naprawdę, nie tańczę idealnie. Wielu, przewielu rzeczy nie potrafię, ale co tam Baleriną i tak nie zostanę, choćby dlatego, że odść późno zaczęłam przygodę z baletem, i nie za bardzo mam anatomiczne predyspozycje... ale się nie przejmuje I życzę wszystkim, żeby wytrwali przy balecie. Róbcie to, co kochacie, nawet, jeżeli nie ejst to idealne!

[Bajaderka]

Mi...? Przeszło....był taki moment kiedy powiedziałam sobie "KONIEC! już na następne zajęcia nie przyjde!!" ale przyszłam....

[Nena]

A ja chyba nigdy nie chciałam tak na poważnie odejść. Miałam jakieś tam załamania, ale to było krótkie.

Zdecydowałam się, to chodzę A co!

[Bajaderka]

no tak. Te takie moje 'negatywne' myśli były krótkie. Za chwilę zmieniałam zdanie, bo uświadamiałam sobie ile zrobiłam i ile tak naprawdę balet dla mnie znaczy. Nigdy nie odejdę na zawsze. To jest pewne.

[Misour]

Szczerze mówiąc po obejrzeniu takiego jednego filmu pesymistyczne myśli przeszły....znów jestem w formie :] ...i oczywiście..... jest to również zasługa nadchodzącej wiosny ...

[sisi]

czasem nachodzą myśli w stylu "po co" "to nie ma sensu" itp... ale taniec to sposób na życie to coś, co kocham i nie wyobrażam sobie, bym mogła to porzucić.

[Kasia :))]

sisi, czyzby to interpretacja mojego podpisu?

[Goosia]

w sumie to najgorsze jest ciało w moim przypadku, to nie mysli, tylko ciało buntuje sie, ma zakwasy, siniaki i mam dość, wtedy musze niezle ze sobą walczyć zeby wreszcie odzyskać motywacje i zapał do stania parenascie minut w jednej pozie, ciągłego niekonczącego sie rozciągania, cwiczenia gibkosci, płynności itp.... ale jest ok

[Gość]

ja wieloktornie rozważałam możliwość rezygnacji. Ale zawsze powstrzymywało mnie wiele powodów - > kocham taniec, b. lubię swoją szkołę i klasę, mam przekorną naturę (moja mama zawsze jak jej się na cokolwiek skarżyłam to mówiła mi, że w każdej chwili może mnie zabrać z tej szkoły; ale ja jej "na załość" trzymałam się tam kurczowo). Ale chyba największym powodem który mnie od rezygnacji powstrzymuje jest baletowe uzaleznienie. Czesto nie chce mi się w wrano stawać, myśle, ze mogłabym jeszcze pospać gdybym sobie darowała balet (klasyke mam na 8.00), przed samymi zajęciami zdarza mis się "modlić", zeby odwołali lekcje. Takze w trakcie mam nierzadko ochote wyjść z sali i wiecej nie wracać. Gdy patrze na siebie w lustrze czesto chce mi sie plakac i mam ochote rzucic to wszystko w cholere. Ale jak chociaż jeden dzień nie ćwiczę to zaczynam chodzić po ścianch, czuje straszną potrzebę zrobienia chociaż kilku battements tendus. Jak zdarza mi się siedzieć na lekcji i nie ćwiczyć (np. z powodu kontuzji) to musze wlczyć ze sobą, zeby nie przyłączyć się do ćwiczących. po prostu - balet jak narkotyk.

[Nefretete]

Nauka w szkole baletowej wymaga szczególnej determinacji. Ale mnie, choc do SB nigdy nei uczeszczalam, tez czasem nachodzą myśli by zrezygnować, albo chociaż ograniczyć. Zwłaszcza im jestem starsza. Tylko gdybym przestała to pewnie stałabym się furiatką nie do zniesienia. I zgadzam się z Gościem w 100% - to jest uzależnienie. No bo jak inaczej nazwać fakt, ze gdy nie ide na zajęcia, to mam ogromne wyrzuty sumienia...? A przecież robię to absolutnie dobrowolnie i jeszcze na dodatek płacę za to mnostwo pieniedzy

[Marysia W]

[Monia]

Ja nigdy nie miałam czegoś takiego...chociaż jak byłam młodsza też często chciałam żeby lekcje były odwołane lub coś w tym stylu... ale widzę, że to były tylko obiawy dużego lenia teraz nigdy mi się nie zdarza niechciec przyjsc na klasykę, wręcz przeciwnie nie mogę się jej doczekać!!!

[aankaa_baletnica=)]

Ja nigdy nie miałam jakiś myśli żeby odejśc. Oczywiście miałam dużo razy takie chwile kiedy uważałam, że jestem totalnie beznadzijena totalnie nic nie umie i totalnie nic nie osiągnęłam... o, ale chyba aż tak źle nie jest, a już napewno nie z tym ostatnim... Ae ja nie mogłabym odejśc, nie potrafiłabym, nigdy nie chciałam i mysle, że nogdy nie będę chciała. Ja jak tylko wychodze z sali to sie nie moge doczekac nastepnej lekcji (szczególnie klasyki). Nie potrafiłabym życ bez baletu!

[carewna]

Oj o swojej beznadziejnosci nie raz myslalam ale niewidze siebie bez baletu! Kiedys mialam powazna kontuzje i lekarzetrabili o wozku wtedy pomyslalam ze jezeli bede musiala zrezygnowac , to pojde do zakonu . Chyba Pan Bog sie wystraszyl i dal mi druga szanse ...

[Bajaderka]

o zrezygnowaniu z baletu? Miałam takie myśli... ale szybko mi przeszły.
Ale miałam też zagrożenie od lekarza, ze moge nie moc tanczyc, ale na szczescie nic sie nie stalo i tancze. Balet to taka czesc mnie, ktora nigdy mnie nie opuści....

ktoś kiedys powiedzial, ze nierozłączna.... ktoś bardzo kochany:*