www.balet.pl

[Soprana]

Tak o dziwnych występach i dziwnych garderobach wiem wszystko. Coś w rodzaju sportu extremalnego Zdarzało się, że w ogóle nie było przed występem nic tzn. tańczyło się z biegu. Czasem trzeba było zastosować dietę i zażyć słońca Ja zwykle wpadam w panikę, bo zostawiam wszystko na ostatnią chwilę...
Najbardziej kocham przestronne garderoby w, których nie gubią się rzeczy i nie ma szamotaniny. Toaleta to jeden z ważnych punktów programu- doświadczenie uczy, że trzeba myśleć o wszystkim. Co do przed występowego stresu to powiem tyle, że jeśli czuję się zbyt pewnie to na bank coś zawalam.
Stresik i przygotowania....tak, tak to jest to co tygryski lubią najbardziej. Ten niepowtarzalny klimat

Zdarzyło się Wam zapomnieć dosłownie wszystkiego na minutę przed wyjściem na scenę? Wiadomo są wpadki podczas występów, ale i w garderobach i za kulisami jest ich mnóstwo...

[.:Odylia:.]

"czarna dziura" przed samym wyjsciem na scenie to calkiem normalne zjawisko a co do wpadek w kulisach-kiedys przed pierwszym,charakterystycznym wyjsciem łabedzi w jeziorze zaczepilam sie paczka o jakis wystajacy hak za kulisami w naszej ongiś wiecznie remontowanej operze i nie moglam sie odczepic prawie do samego wyjscia,a kolejnosc wychodzenia zza kulis jest tutaj b.wazna bo decyduje o calym pozniejszym ustawieniu tak wiec jakbym tam zostala bylyby niezle jaja

[aankaa_baletnica=)]

taaak... Ja już wiele razy miałam te "czarne dziury". Kilka razy na scenie zupełnie zapomniałam co mam robić. A w tym roku na próbie przed koncertem kiedy zeszłam ze sceny zupełnie nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić (skończyłam tańczyć?, mam wyjść?, a może wyjść za chwile?, może mogę iść do garderoby?), dobrze, że koleżanki były w pobliżu
Ja też uwielbiam wielkie przestronne garderoby, w których nic się nie gubi, szczególnie, że ja mam talent do gubienia rzeczy (i do zabierania cudzych).

[Nati]

poza tym to mi przed sceną zawsze chcę się siku )

[~ balerinka ~]

Nati, mi też...
Co do czarnych dziur, to raz na próbie generalnej zapomniałam całej końcówi układu. Ale mówią, że jak próba pójdzie źle, to występ się uda.

Ostatnio miałm coś takiego (Na Wiośnie Baletowej), że nie wiedziałam czy tańczyłam jakiś element... Czy ktoś z was też coś takiego kiedś miał?

[Piotr Malaga]

Czarne dziury są różne - jedne takie że nie da się tańczyć bo na scenie nie pamiętamy ruchu (i te są groźne rzeczywiście). Ale zazwyczaj to chodzi o co innego - stoimy w kulisach przed wyjściem, myślimy o układzie i nagle rozpacz: o kurcze, co dalej? Tymi nie należy się przejmować.

Czarne dziury te w kulisach mamy dlatego, że tańca uczymy się w specjalny sposób - nasze ciało zapamiętuje ruch. Zupełnie inaczej uczy się np. wiersza, gdy musimy z pamięci powiedzieć słowa (albo tylko pomyśleć te słowa po kolei nie wypowiadając ich na głos - powtarzać sobie w myślach).

Czy ktoś uczył się kiedyś układu bez ćwiczenia, tylko zakuwając kolejność kroków? To nie miałoby żadnego sensu - trzeba stanąć i robić. I najlepiej jak ktoś pokazuje choreografię, a nie tylko mówi.

Oczywiście opisanie słowne całego układu jest też potrzebne - czasami można zanotować w ten sposób choreografię (tym łatwiej, jeżeli składa się z kroków i ruchów ujętych w pewien nazwany kanon, jak np. w klasyce). Można opisywać sobie ćwiczenia, czytać np. Waganową i analizować ruch... ale to jest etap teorii, praktyka to zupełnie co innego, bo gdy się poruszamy nasz mózg pracuje zupełnie inaczej.

I tak samo jak nie da się nauczyć mówić (myśleć) po kolei kroków a potem je płynnie robić, tak samo nie da się w drugą stronę - kto się nauczy tańczyć, nie zawsze potrafi wszystko powtózyć gdy stoi.

Przed wyjściem na scenę nasz układ powinien być zapamiętany przede wszystkim pamięcią ruchową - bo będziemy prezentować ruch. Mamy czarną dziurę i nie umiemy powiedzieć po kolei układu, ale słyszmy muzykę i zazwyczaj jakoś tak ciało samo wie co ma robić

[Joanna]

Generalnie się zgadzam, oprócz tej nauki wiersza. Uczy się go na takiej samej zasadzie, jak ruchu - czyli płynnie, nie poszczególnymi słówkami, a frazami, sensami. Nauka na zasadzie 'słówko po słówku' to może na akademiach szkolnych.
Stąd aktorzy np. też mogą szyć, jeśli zapomną konkretnego słówka, to dają własne, itd., bo tam też zdarzają się 'czarne dziury', itd. Poza tym, jak wyobrażasz sobie zagrać cały spektakl ucząć się tekstu 'słówko za słówkiem'? To byłoby niemożliwe, opanować taką ilość tekstu takim sposobem. Natomiast po nauczeniu się bardziej szczegółowym, tzn fraz, potem dochodzi do tego pamiętanie sytuacyjne, jako odpowedź na tekst partnera, itd.

Sorry za offtop, ale to mi po prostu nie pasowało w wypowiedzi Piotra.

[Anna-Maria]

Niedługo mamy występ :O na bank zapomnę połowy układów xP

Ten post to raczej do "Podziel się tym ze wszystkimi" by pasował? Joanna

[Piotr Malaga]

[Joanna]

W przypadku wiersza klasycznego melodyka ma jak najbardziej znaczenie. Czasem aktorzy pomagaja sobie np. wystukujac rytm na sredniowke, cezure, akcenty, itd.
Ale najwazniejsze jest zapamietanie go 'sensem', i frazami - chodzi o pewna sensowna calosc, fraza w sensie merytorycznym, a ze melodyjna, to przy okazji.

Trzeba uwazac na te 'melodyjki' i intonowanie, to nie moze byc sztuczne, stad wiersze klasyczne sa tak trudne - bo trzeba umiec wydobyc ich klasyczna strukture, ale jednoczesnie nie leciec prostym rytmem i melodyjkami, pozbawionymi sensu (to nie melodeklamacja!).

ad. ostatni akapit:
Podobnie jak przypominanie sobie 'na sucho' tekstu, czyli mamrotanie linijek pod nsem, to nie to samo co granie - zupełnie, zupełnie inaczej się to robi, inaczej się przy tym myśli, itd.

To tak gwoli ścisłości

Generalnie na ten temat możnaby dużo więcej napisać, ale to nie za bardzo miejsce na to.


Co do tanczenia 'jak z nut' - wydaje mi sie, ze malo ktory tancerz zna kinetografie (tak to sie nazywa dokladnie?) na tyle dobrze, aby patrzac na te znaczki od razu zaczal tanczyc, to nie jest tak, jak nuty dla muzyka, ze dasz pianiscie, ktory ledwo spojrzy jednym okiem, i juz zagra

[Jurodiwa]

Pozwolę sobie wrócić nieco do tematu .

Czy macie sprawdzony sposób odżywiania się?
Tzn. co należy jeść aby czuś się lekko i mieć wystarczajaco dużo energi??
Polecacie np. zjedzenie normalnych posiłków, czy całodniową "jazdę" na czekoladzie i napojach energetyzujących ?? .

[gonia]

ja w sumie zawsze jem normalnie, ale trzeba pamiętać, żeby np. obiad zjeść tę godzinkę prezed występem, bo potem nie podskoczysz na scenie ^.^ aczkolwiek zakulisowo zwykle obżeramy się paluszkami, ale ciiii....

[Bajaderka]

Ja zazwyczaj nie jem nic przed koncertem (jeśli jest w godzinach przedpołudniowych lub popołudniowych) a jeśli jest wieczorem to jakieś wafle ryżowe, ew. zupę, owoc...
Noi na jakąś godzinkę przed koncertem posilę się czymś w postaci jabłka lub paluszków (czy tam wafli), ale nigdy nie jem czekolady bo po niej czuję straszny ciężar w żołądku.
Za to piję bardzo dużo- woda, sok...
Inaczej mówiąc po prostu muszę być pusta przed koncertem.

[gonia]

oo tak, czekolady też nie polecam. poza tym łatwo się nią ubabrać.

ja z kolei piję tylko trochę więcej niż przeciętnie, bo potem skacząc czuję, że mi chlupocze w żołądku

[Jurodiwa]

[Czajori]

No tak, ale wyjście na scenę po kilkugodzinnej głodówce to też nie jest najlepszy pomysł. Wysilek, stres i pusty żołądek to chyba najlepszy sposób na zasłabnięcie...
Najlepiej zjeśc coś lekkiego, jakąś sałatkę z kurczakiem czy coś w tym stylu. Taki posiłek daje potrzebną energię, a nie obciąża.

[.:Odylia:.]

co do jedzenia-ja stosuje 3godzinny post bo to jest przecietny czas "radzenia sobie" organizmu z pokarmem i tym sposobem czlowiek ani nie jest glodny ani przepelniony

[Nati]

a ja jem przed występem ale nieduzo

[aankaa_baletnica=)]

Ja przed występem mam zazwyczaj całodzienną, albo wielogodzinną próbę... Jem coś jak się znajdzie czas... zazwyczaj kanapka, ciasto, co zabiorę z domu i co mi się uda zjeść... Kiedy mam dłuuuuugie próby jakoś nie czuję głodu... Ogólnie nie zwracam szczególnej uwagi na to co jem... Nie opycham się... nawet nie można powiedzieć, że jem dużo, nawet nie miałabym kiedy...

[.:Odylia:.]

troche nieprofesjonalnie tak robic próbę w ten sam dzien (chyba ,ze jest to tzw. "chodzona"dla geografii ),ale pewnie nie ma innego wyjscia..chyba ze nie zrozumialam i mowilas o calym dniu wczesniej poswieconym na probe/y..

[aankaa_baletnica=)]

hmmm... chyba się inaczej nie da... próbę na scenie mamy w dzień występu... Raczej nie chodzona chociaż w tym roku pan na nas krzyczał, że mamy markować wariacje... ale różnie to jest.

[Joanna]

Odylio, bywa roznie.
Zwykle wiadomo, dzien wczesniej jest dosc dluga proba, ale bywa tez w dniu wystepu, nie tylko chodzona i z ustawianiem swiatel (to zajmuje czasu), ale tez i robieniem. Ale to bywa roznie, wszystko zalezy od warunkow, przygotowania, znajomosci sceny, itd.

[aankaa_baletnica=)]

W tym roku miałyśmy i dzień przed występem całodzienną próbę i w dzień występu. Dzień wcześniej na sali, takie ostatnie dopracowanie, w dzień występu próba na scenie z dopasowywaniem świateł, ustawianiem rysunków i zazwyczaj też robieniem. Nie było tak źle

[.:Odylia:.]

Wiem,Joanno,że bywa różnie tylko zamęczając ludzi przed właściwym spektaklem autor/choreograf/pedagog "zabiera" i siły i kondycję i zdolność koncentracji-obniza tym samym jakośc przedstawienia..

[Joanna]

Z jednej strony tak, ale i też nie lubię takich męczących prób tuż przed. Ale często jest tak, że mimo to na spektaklu udaje się zebrać nowe siły, i się nie czuje tak tego zmęczenia. Ale takie próby faktycznie są zbyt korzystne, bo czasem może być też tak, że mimo chęci, ciało o prostu odmówi współpracy.
Niestety jednak jest sporo np. reżyserów, choreografów, itd., którzy o to nie dbają. Zresztą, zależy to też od innych warunków, itd.
W każdym razie nie uważam za w porządku nazywanie tego 'nieprofesjonalne', bo to po prostu bywa różnie (wiadomo, że na 100% nikt wtedy nie robi).