www.balet.pl

[aankaa_baletnica=)]

To my w tym roku na występie tańczyłyśmy mniej-więcej w połowie układu w trzy osobowych kułeczkach krok walca. I tak po cichutki.... "cofamy się, dziewczyny cofamy się do tyłu.....". I jeszcze taka oliwia pyta nas......: "jak wam poszło dziewczyny? mnie ok....". Oczywiście to wszystko ze scenicznym uśmiechem i cały czas nie przeszkadzając sobie ani troche w tańczeniu

[sfra]

Gdy tańczyłem z dziećmi z klas baletowych w "Dziadku do orzechów" taniec myszy, to przy głośnej muzyce, dymach i innych bajerach podpowiadałem różne rzeczy, np:
- teraz biegnijcie po Klarę!
- szybciej!
- szpony!
- skaczcie!
- nie kręćcie głowami!

[Ania]

Ano, uwaga na te podpowiedzi, bo jak pisałam wcześniej, często widzowie je słyszą

[aankaa_baletnica=)]

W zeszłym roku najmłodsza grupa (4,5 latki) tańczły księżniczki. I w trakcie układu wszystkie stały w takiej jednej poziomej linii. Taka jedna, która stała na środku "szepnęła" (jesli to można nazwac szepnieciem to było głośne szepniecie....) "start!!!" i wszystkie pobiegły do przodu. A autorka "start!!!" potknęła się o swoją dłuuugą sukienkę. Gdyby nie trzymała się za ręcę z koleżankami to chyba zaliczyłaby glebę.......

[Joanna]

[Ania]

No pewnie, ja raczej mówiłam o profesjonalnych tancerzach. Owe teksty wspomniane wcześniej słyszałam na przedstawieniu w teatrze a nie w na spektaklu szkolnym.

[aankaa_baletnica=)]

ja na przedstwieniu w teatrze to nieźle..........

[sisi]

dzisiaj wracając z opery moja babcia opowiedziała mi taką historię:

mama (moja prababcia) była zaraz po wojnie solistką wśród śpiewaków Opery Poznańskiej. W tym samym czasie pierwszą tancerką w operze była Barbara Bittnerówna. Kiedyś przy okazji jednej z oper (już nie pamięta jakiej), gdzie były wstawki baletowe, Bittnerówna miała duet z Kaplińskim. Basia miała wejść od prawej kulisy, Jurek od lewej. Muzyka zagrała, Basia zaczęła tańczyć... a Jurka jak nie było, tak nie było przez niezły kawałek czasu musiała improwizować, jako że podnoszeń sama by nie zrobiła zestresowana co się stało (przecież przed chwilą się widzieli...) szeptała do śpiewaków żeby ktoś szybko coś zrobił bo ona już tak dalej nie może, że jej się pomysły kończą!! w końcu po dłuższym czasie, już niemal przy końcu duetu Jurek pojawił się na scenie. do dziś nikt nie wie co wtedy się stało.

[aankaa_baletnica=)]

ciekawe.........

[Tanc...]

Wszystkich nie przeczytałem , i nie chciałem pisać o swoich historiach ,ale napisze o moich historyjkach ze sceny ... "Dziadek do orzechów" kończę partię Fritza - brata klary - pożegnanie z rodzicami i szybka przebiórka za kulisami do myszy i na 12 dzwon muszę wyskoczyć na scenę i zdążyłem ( tego pewnego dnia ) cóż ,że zdążyłem jeśli kolega obok na scenie powiedział mi ,że do tej szczęśliwej szybkiej przebiorki zabrakło mi dośc ważnego rekwizytu - jak cała głowa myszy z gąbki o której zapomniałem - a ja zagrywałem się jakbym ją miał - ale grałem swoją głową - hihihih i takich historyjek jest jescze mnóstwo

[Nefretete]

hahaha, no to musiales sie mocno wyróżniać na scenie

[Zuzka]

Ja ostatnio widzialam na ZUPELNIE AMATORSKIM wystepie przedszkolaczkow jak 4-5 letni malec stojac w pierwszym rzedzie powiedzial na glos "k*** mac! gdzie moja babcia" otrzymal za to gromkie brawa:)

[sisi]

ale dobre!!!


ps. chociaż w sumie nie wiem - śmiać się czy płakać?

[Ladybirt]

Uśmiałam sie kochani czytając wasze przygody, nie pzostane dłużna i dodam swoje;) Raz w trakcie spektaklu przebierałyśmy sie za kulisami, bo było okropnie mało czasu. Miałysmy sobie wszytskie elementy przynieść za kulisy włącznie z parasolami (tańczyłyśmy wtedy "deszczowa piosenkę") kiedy już miałyśmy wyjśc na scene okazało się, że jednego parasola nie ma i panika ktos musiał do góy biec do pomieszczenia poszukać, a my zaczełyśmy wychodzic bez tego jednego parasola... na szcescie w ostatniej chwili ktos go przyniósł W ogóle z parasolami było rózne sytuacje raz jeden złamał sie tuż przed konkursem, raz na scenie i koleżnaka poraniła sobie rękę. Swego czasu koleżnka poszła na widownie ogladac część spektaklu i za późno zorientowała się,ze zaraz ma wyjscie i własciwie wbiegła na scene . Swego czasu przed występem w szkole wytarli kafelki i an jednej części postawili pianino, keidy tanczyłyśmy odsuneli instrument i niestety tym miejscu podłoga nie wyschła. Jeździłysmy po tym jak po lustrze, oczywiscie kumpela sie wywróciła... technicznie było do kitu, ale aktorsko wybrnełyśmy pani była z nas dumna

Kiedy tanczyła hawajski i miałam wiązaną z tyłu to po noachach mi się śniło, ze sie na scenie roziązuje nigdy sie na szceście nie spełniło.

[muszelka]

a ja mam w domku takie zdjecie zrobione przez troskliwych rodziców na pierwszej lekcji pokazowj w moim życiu, gdzie wszystkie dziewczynki przy moim drążku mają lewą rekę już podniesiona do góry a moja dalej w poziomie i oczka zapatrzone w aparat

[mirrorball]

u mnie w zespole ludowym takich akcji jest od groma- począwszy od gubienia przeróżnych częsci garderoby na scenie skończywszy na krótkim czasie na przebranie i tego typu sytuacjach z nim związanych

ostatnio na przykład w czasie koncertu z okazji dnia matki po raz pierwszy tańczyliśmy tańce rzeszowskie i w którymś momencie spadł mi fartuszek (do dzis nie wiem w którym ). Dość, że zorientowałam się w chwili, gdy całą linią, 12 dziewczyn szłyśmy do przodu, a ja, bez tego nieszczęsnego fartucha byłam na samym srodku Jak się później okazało, ponieważ chwilę później śpiewałam solówkę (już w fartuchu, który rzucili mi zza sceny , część widzów myślała, że tak ma być, i skoro ta solówka, to brak fartucha to jakieś 'specjalne wyróżnienie' Grunt to nie dać nic po sobie poznać


ze dwa tygodnie temu jak nagrywaliśmy fragment tańców lubelskich dla tv polonia, kolega zamiast krzyknąć: "chłopaki,obera,teraz ja się będę wściekał" krzyknął "chłopaki, obera, teraz ja się będę tańczył" dobrze, że z telewizją można robić powtórki, bo cały zespół przez następny kwadrans nie mógł się uspokoić

pozdrawiam
m.

[Tanc...]

Kontynując temat śmiesznych lub mniej śmiesznych sytuacji - tańczyłem- kota w butach w " śpiącej królewnie " i wyszedłem na scene z moją partnerką i układ składał sie z 4 części i po 1 częsci dostałem tkzw. ( białej plamy ) ale totalnej czyli nie wiem co mam tańczyć jakie pas i.t.d. - koszmar - a jak człowiek w tedy kombinuje - hihihihi - ale 2 czesc improwizowałem myśląc co mam dalej w 3 częsci i dalej mój mózg zaczął działać i było już wszystko oki .

[Nefretete]

[Ladybirt]

Ja mam dziury przed wejsciem, zdarza się ze stoje za kulisami zaraz wychodze i pamietam tylko jak wyjsc a co potem to nie mam pojecia. Na szcescie kiedy usłysze muzyke wszytsko powraca

[aankaa_baletnica=)]

mi tez się tak niekiedy zdaża....... ale na szczęście to jest chwilowe i jak juz wejdę na scenę to się wszystko przypomina.

[Ania]

Trochę mnie te "dziury" zastanawiają. Widziałam kiedyś program na BBC zdaje się, w którym tancerka mówiła, że tak naprawdę to wcale się nie pamiętania roli, bo to ciało samo pamięta jakie ruchy ma robić. Celem udowonienia że tak jest owa tancerka tańczyła jednocześnie rozmawiając z publicznością, odpowiadając na pytania itp.Więc jak naprawdę jest z 'dziurami"? Czyżby raptem ciało "zapominało" co dalej?

[czekoladka]

u mnie to było tak naszczeście to nie mnie sie przytrafiło tylko mojej koleżance, która jest strasznie zarozumiała i bardzo pewna siebie, no więc moze zaczne od tego w co byłysmy ubrane więc miałyśmy białe bluzki z lekkim dekoldem ale moja kolezanka oczywiscie zazyczyla sobie najwiekrzy i na wystepie stało sie to co miało stać ta oto bluzka w czasie wystepu tak sie obsuneła że wszyscy nagle zobaczyli gołe piersi mojej kolezanki, faceci oczywiscie byli w 7 niebie ogladajac takie widowisko ale dodam jeszcze to ze moja kolezanka byla tak silna w sobie ze nie zeszla tylko tanczyla tak do konca

[Tanc...]

[Joanna]

Nie wiem czy o tym pisałam, ale kiedyś grając w takiej sztuce Lorki "Dom Bernardy Alba" (ubrane w takie długie czarne kiecki), przydeptałam koleżance spódnicę Heh, ja się nawet nie zorientowałam, ona raczej tak

W "Niemcach" Kruczkowskiego też się gotowaliśmy; kolega w kilku miejscach zamiast dramatu robił komedię, a my biedni ratowaliśmy sytuację jak się dało, w sumie co dramat to dramat


Ostatnio słyszałam od pana Zanussiego anegdotę o jednym z jego aktorów filmowych, który nie rozstaje się nawet na minutę z telefonem, bo "Putin może w każdej chwili zadzwonić", a na pytanie jak on sobie wtedy radzi na scenie, czy też wtedy przerywa grę , mówi "no, ja teraz w teatrze nie grywam".

[Justyna Ch-ipcio]

No nie!!!! Doprawdy świetna dykteryjka!