www.balet.pl
forum miłośników tańca

Inne formy tańca - style tańca hinduskiego...

Nati - Wto Cze 05, 2007 6:38 am
Temat postu: style tańca hinduskiego...
Manipuri, Bharata nytyam, Kathak, Kathakali i Odissi- czym się od siebie różnią? czym się charakteryzują?
Gość - Wto Cze 05, 2007 9:59 am

1. http://www.balet.pl/forum...opic.php?t=2303


2. KULTURA TANECZNA INDII

Kultura taneczna Indii miała wpływ na rozwój tańca cywilizacji zachodnich (Europa, USA)

Źródłem wiedzy o tańcu są księgi Wedy (zbiór modlitw, hymnów, opis obrzędów związanych z religią hinduską)

Taniec ma boskie pochodzenie: bóg-stwórca świata Brahma przekazał zasady tańca mędrcowi Bharata - ten zapisał je w (jednej z najstarszych) rozprawie o tańcu i muzyce „Natyam Siastra”. Jej powstanie datuje się na II-V w. n.e. (okres rozkwitu państwa hinduskiego), kiedy to taniec otrzymał rangę sztuki i był bardzo ceniony. Rozprawa omawia różne aspekty sztuki tańca:
 pochodzenie
 zasady (style i techniki)
 akompaniament
 kostiumy
 charakteryzacja

Taniec jest integralną częścią życia duchowego, ma wysoka rangę.

Najważniejsi bogowie:
 Sziwa Nataradża (król/pan tańca) - jako bóg utrzymuje (tańcząc) wszechświat w ruchu/ utrzymuje życie
 Kriszna Natawar (wielki tancerz)

Eposy rycerskie „Ramajana” i „Mahabharata” są literackim punktem odniesienia dla kultury tanecznej Indii. Wątki z nich zaczerpnięte stały się kanwą dla dramatów (taniec odgrywał w nich kluczową rolę).

Taniec indyjski wywodzi się z tańców kultowych i jest ściśle związany z filozofią i religią.

Pomiędzy tańcem świeckim (dworskim) i religijnym występują niewielkie różnice w technice.

Charakterystyka tańca indyjskiego:
 nasycony mistycyzmem
 koncentracja na wykonywanym geście
 skomplikowana symbolika
 precyzja ruchu
 perfekcja techniczna
 dekoracyjność gestu (bogata ornamentacja)

MUDRA
Element techniki tańca klasycznego indyjskiego. Jest to język symbolicznych gestów rąk i mimiki (wywodzących się z form plastycznych związanych z określonym pojęciem lub przedmiotem). Obejmuje kilkadziesiąt gestów rąk i mimiki.

KALARIPAYAT
Technika wspomagająca taniec (podobnie jak np. joga, stretching). Jest to sztuka walki, rodzaj gimnastyki. Uczy skupienia, koncentracji, szybkich reakcji. Kalari to szkoły-świątynie. Silnie związana ze sferą kultu - ćwiczenia zaczynają i kończą się modlitwą. Ciało i dusza są jednością. Rozgrzewka polega na naśladowaniu zwierząt, poprzez przybierania póz bądź atakujących, bądź obronnych. Wojownicy nacierają ciało olejkiem kokosowym. Na początku ćwiczy się równowagę, giętkość, zwinność. Ćwiczący mężczyźni są prawie nadzy - ubrani jedynie w przepaskę na biodrach. Nauczyciel jest jednocześnie kapłanem, wysłannikiem bogów. Styl nie zmienił się prawie od 1000 lat. Wywodzi się od walk feudałów (walczyło tylko kilku wysłanników obu stron sporu). Trening rozpoczyna się w wieku 7 lat (ćwiczą zarówno chłopcy jak i dziewczęta). Celem jest zdobycie umiejętności panowania nad sobą. Centrum jest stan Karala w południowych Indiach. W XVII w. została oficjalnie zabroniona (Indie były wówczas kolonia angielską). Dzięki treningowi można wypracować szybkość nawet do 200 uderzeń/ minutę. Uznawana jest za jedna z najstarszych sztuk samoobrony. Uprawiana przez kastę broniącą króla (odpowiednik japońskich samurajów). Używana jest (inaczej niż w większości sztuk walki) broń, która jest jakby przedłużeniem ciała. Energię uwalnia się poprzez „krzyk wewnętrzny” (w innych sztukach walki poprzez zwykły krzyk). Wojownicy potrafią kontrolować oddech, zwolnić, a nawet zatrzymać akcje serca. W czasie walki patrzy się przeciwnikowi prosto w oczy, aby móc wyprzedzić jego ruchy. Jednym z elementów są masaże (identyczne wykorzystywane są w KATAKARI), usprawniające przepływ energii (polegające m.in. na stąpaniu po stawach).
Od kalaripayat wywodzi się karate i boks.

Technika tańca klasycznego indyjskiego polega na koordynacji silnej pracy nóg (zazwyczaj w demi lub grande plie) i niezwykle subtelnej, skomplikowanej pracy górnej części ciała.

Szkoły/ typy klasycznego tańca indyjskiego:
 Bharata Natyam
 Kathakali
 Kathak
 Manipuri
 Odissi

BHARATA NATYAM
Najważniejsza, najbardziej znana, wykorzystywana przez tancerzy innych technik. Jest formą tańca klasycznego indyjskiego o charakterze wybitnie kobiecym (wyraz, ruchy, przekazywane uczucia). Wyraża różne odcienie miłości i przywiązania do istot boskich, związana z mitologia indyjską. Początkowo wykonywana przez tancerki świątynne (devadasi), obecnie ma formę sceniczną - spektakl trwający do 3 godzin, zwykle występuje jedna tancerka oraz muzycy i śpiewacy, łączą się w nim trzy elementy składowe tańca indyjskiego:
 tzw. czysty taniec
 taniec narracyjny
 dramat
Charakteryzuje się demi plie (prawie ciągłym), skokami, obrotami, wystukiwaniem rytmu stopami (podkreślanym dźwiękami dzwoneczków znajdujących się wokół stóp), wykorzystaniem mudry

KATHAKALI
Forma dramatu tanecznego, mająca 1500 lat. Czerpie tematy z literatury sanskryckiej (głównie „Mahabharata” i „Ramajana”). Obejmuje ok. 1200 dramatów. Wywodzi się z południowych Indii. Wykonywana na otwartej przestrzeni (plener), bez dekoracji. Stroje tancerzy są bardzo kolorowe, twarze zdobi perfekcyjna charakteryzacja (upodabniająca je do masek) - każdy typ postaci ma przypisany inny kolor charakteryzacji. Spektakl trwający 8-10 godzin jest połączeniem pantomimy, rytmu muzycznego, śpiewu i ruchu tanecznego (są one ściśle powiązane). Spektakl polega na interpretacji przez tancerza tekstu (za pomocą tańca, mimiki i mudry) prezentowanego przez śpiewaka-recytatora (przy akompaniamencie instrumentów). Występują postaci bogów, małp, potworów, herosów. Role kobiece wykonywane są przez mężczyzn. Często przybiera formę groteskową. Jest najbardziej rozwiniętą formą tańca indyjskiego.

KATHAK
Na początku wykonywana przez kapłanów braminizmu (->bóg Brahma), przekazujących święte legendy i epopeje. Później zyskał charakter świecki, był popularyzowany na dworach książęcych w północnych Indiach. Wykonywany przez solistę lub parę tancerzy. Charakteryzuje się większą swobodą ruchową i mniejszym rygorem oraz mniejszą ilością mudry niż Bharata Natyam i Kathakali, a także szybką, skomplikowana pracą nóg i ograniczoną pracą rąk. Przedstawia miłosne perypetie z życia boga Kriszny i jego żony Ratha.

MANIPURI
Wywodzi się ze wschodnich Indii. Wykonywane przez kobiety i mężczyzn. Charakteryzuje się dużą koordynacja ruchową, ruchami szyi w płaszczyźnie poziomej, subtelnymi ruchami nadgarstków, płynnym falowaniem ramion, szybkimi zmianami położenia nóg (dehors, dedans), lekkim ugięciem kolan.

ODISSI
Zrodziło się w Orissi w północno-wschodnich Indiach. Początkowo był tańcem religijnym, poświęconym bogowi Wisznie, później - tańcem dworskim. Wykorzystywane jest tribanghi (trzy łuki) - wyginanie ciała (głowa, korpus, nogi) w trzy łuki. Tematyka czerpana jest z „Ramajany” i „Mahabharaty”.


Cechy charakterystyczne tańca indyjskiego:
 przewaga obrazowych form tańca
 ścisły związek z religią i literaturą
 tańce religijne (bądź wywodzą się z nich)
 ograniczenie spontaniczności ruchów
 gesty symboliczne
 rozbudowanie ozdobnych ruchów górnej części ciała (ramiona, mimika)
 ugięcie nóg w kolanach i otworzenie ich na zewnątrz
 istotna rola rytmu w tańcu (często podkreślana przez tancerza)
 płynność ruchów wszystkich części ciała
 harmonia ruchu


to są moje notatki z lekcji (co znaczy, że mógł mi się jakiś błąd wkraść, ale mają tę zaletę, że zawierają mniej więcej wszystko, co trzeba umieć)

3. poszukaj sobie jakiś książek z ilustracjami (chyba w albumie "Taniec" są jakieś)

Nati - Pią Cze 29, 2007 5:32 pm

Gość napisał/a:

ODISSI-Wykorzystywane jest tribanghi (trzy łuki) - wyginanie ciała (głowa, korpus, nogi) w trzy łuki

nie bardzo potrafię sobie wyobrAzić o co chodzi... Można prosić o jakieś zdjęcie-jak to wygląda??

Sama teraz nie pamiętam o co chodziło, nawet nie wiem czy kiedykolwiek wiedziałam...szukałam, ale niestety nic mi się na ten temat nie udało znaleźć...
Gość

sfra - Sob Sie 04, 2007 7:05 pm

Wydaje mi sie, ze to cos takiego:

http://upload.wikimedia.o...hanatyam_13.jpg

Maron - Sob Sie 04, 2007 8:04 pm

trzy łuki... pojecie o tańcu hinduskim to mam zerowe, ale myślę że jest to zgięcie kręgosłupa [1 łuk], zgięcie w okolicy bioder - tak że przy zgięciu kręgosłupa pupa idzie do tyłu [2 łuk] i zgięcie w kolanach [3 łuk] - coś właśnie podobnego jak sfra pokazał ;)
vibali - Sro Maj 21, 2008 1:08 pm

Wiem, że temat się trochę przedawnił, ale to jest świetnie przedstawiona pozycja tribhanga ("trzy łuki") : www.odissi.pl/viewpage.php?page_id=2

Nie znam się zbyt na odissi, ale wydaje mi się, że w tribhandze przegięcie w biodrach sprawia, że pupa "idzie" do boku, a nie do tyłu ( ogólnie w klasycznych tańcach indyjskich bardzo rzadko wygina się pupę do tyłu- to strasznie niszczy kręgosłup).

Tribhangę i inne pozycje odissi będzie można poćwiczyć w czerwcu, lipcu i sierpniu- do Polski przyjeżdża znany tancerz odissi Ashok Das. Razem z polską tancerką odissi Izabelą Drążewską Iśanghri będą prowadzić warsztaty m.in. w Szczecinie, Sopocie, Poznaniu i Warszawie. Więcej informacji: www.odissi.pl/print.php?type=N&item_id=6

gosza - Pon Sie 20, 2012 10:53 pm

Bardzo dobre tribhangi -> http://1.bp.blogspot.com/...y+tribhanga.jpg

tribhangi występuje tylko w odissi, w bharatanatyam biodra nie mogą się ruszać na boki, a podstawową pozycją jest araimandi -> http://lh4.ggpht.com/-CaR...pE/IMG_8997.JPG (tu łącznie z podstawową pozycją rąk, natyarambhe).


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group