Lilia - Czw Sty 12, 2006 3:52 pm pisze,i co mam piać? jestem lilia byliną w uczuciach jestem powalę wszystkich jednym gestem pan Woźniak z zarostem wygląda jakby porośnięty ostem a bez ? to ku mnie jego gest chcę być baletnicą i pokazać swoje prawdziwe lico teraz powiem sekret swój balet jest tylko mój chomik moim zwierzem jest i tak sobie myślę czy mój kot ją teraz zje?  i jeszcze jeden sekret mój
pan Woźniak to baletnic mój życiorys dotychczas do jego mój podobny jest naprawde badzo skromny aazrane - Czw Sty 12, 2006 6:01 pm Temat postu: Dużo ognia A wczoraj wczoraj ach wczoraj więc wczoraj jeden cicho pisał w myśli w cieniu lamp karnawałowych poza kołem balowym poza kręgiem koronkowym w przedsionku siedział hadesowym na balu tym bez niego pełni by nie było lecz nów albo zaledwie pierwsza kwadra niezdarnie kciukiem malowana wplątana w gąszcz puder i pot muzyka brzmiała co najmniej by fałszywie na świecie tym bez niego będzie mi go bardzo brak bezdomne echo gwiazdy rigeli jak piłka o ścianę od niego nie odbija się lecz wpada miękko - tak ziarno w less w ogrodzie jego blisko siebie kujawska wiśnia libański cedr tam gdzie przechodzi stawia ślady skrzydła lazuru wbite w śnieg starocerkiewną zna mowę byliny dialektem włada głogów slangiem cherubinów potężnie milczeć umie też kocha go północ i południe kocha go piąta rano siódma wieczór z miłości za nim mdleje sekunda gdy ją obraca w dłoni teraz przystanął w anno-polu gra na organkach temu-komu ** Edward Stachura "Dużo ognia", fragm. Lilia - Czw Sty 12, 2006 7:45 pm cicho cichuteńko jakże chwilą jest maleńką ta,w której teraz jesteśmy....... są piruety ,i skok!cisza parę drobnych kroczków ,glisad!cisza jakże to boli,jestem kwiatuszkiem tą lilią,która byla na grobie i przy mglistej spódnicy Giselle spadłam,potargałam sobię płatki podnieś mnie tancerko z mgły uchyl rąbka spódnicy i uchyl tajemnicy ,skąd jesteś,tancerko z mgły z wdziekiem willidy na scenie pełnej wody..... i ty Albercie, pochyl się z żalem nade mną......... jestem jedyną pamiątka po tej,która odeszała aazrane - Czw Sty 12, 2006 9:53 pm Temat postu: Uśmiech Włosów A ja jestem sobie małym skowronkiem, nie gilem bólu ani słowikiem ciszy, ale Słońcem świecącym, jak śpiewy, gorącym jestem jak lód, spójrz na me dłonie cukrowe, a może najpierw w moje oczy, żółtozielone gwiazdy, spójrz, Io, żółty to zdrada, a zielony nadzieja, szedłem tak długo, przez życie po śmierci, czy przed, ku Tej, która mnie porzuciła, lecz przecież Ona nigdy nie porzuca naprawdę, to czekam na Ciebie, Matko, piękne jest życie, nie wiemy już nic, błogosławieni ci Dwoje, albowiem Oni będą Witaj Lilio! Zgłaszam się do Twojego konkursu, i oferuję wiersz: Pływanie na przełomach wiosny A ruchów ramion w skłonie przyczyn wieści Niezwłocznie utulić tonącego się Jest to Imię pierwsze wnijście Wyzwolonej wykonywać wyprostowane W torfowiskach naprzemianstronne Bosa zachowuje bez aby je zyskać W portach przystanąć otwartych zabawy schematu Wznoszącym bez odepchnięcia piórko piersi ratowania różane poranne ** post zmieniony przez moderatora - J. aazrane - Nie Lut 05, 2006 1:11 pm Temat postu: Le Roi danse Biada! O, wielka biada! Na sali Król upada! Ha! Kot po sali hula! Kocie, nie patrz na Króla! Nie jesteś na swej łączce! Królowi krok się plącze, gdy się na niego gapisz! A myszy już nie łapisz - idźże więc łapać myszy, a Król niech tańczy w ciszy... Kot parska: To ci gratka! Rzekła raz moja matka, że Kot, małe niebożę, patrzeć na Króla może! To Twoje własne prawa, więc niech Pan nie udawa! Ogólny obraz macie, przedstawię więc postacie: Król: Krągły. Raczej wysoki. Preferuje podskoki. Czasami jest szczęśliwy, a czasami też dziwny, a zawsze dość dziecinny, chociaż mógłby być inny. Kot: Swobodny. Lubi mice. Ma oczy jak dwa księżyce. Mężczyzna to poważny, i nawet bardzo ważny. Lubi wejść w smugę cienia i cienić od niechcenia. Tak to jest, moi mili. Dobrzeście się bawili? Spójrzcie znów: oto oni, jeden drugiemu kłoni, niby to całkiem sprzeczni, a z sobą tak bezpieczni, Król, Kot - tańcują razem jak ściegi za obrazem, Ich są Nici, Ich Szale, to jest Ich wielki Balet. Wędruję długą drogą i nie widziałem nikogo, kto by tu ani razu nie namalował obrazu. Porzućcie zatem kłótnie - oto jest ścieg na płótnie, czas do Poranka kroczy, otwórzcie teraz oczy, otwierajcie powoli (bo powoli mniej boli) Serdecznie już Was wita ta Kula złotolita. *** Nena - Pon Lut 06, 2006 6:17 pm Temat postu: Re: Le Roi danse Tańczę… do utraty tchu Arabeski, piruety… to tylko słowa A ja tańczę… tańczę całym ciałem Rękoma przecinam ciężkie powietrze… Pointami stukam w drewnianą podłogę… Tańczę… a ludzie patrzą Dziwią się że to robię Z takim oddaniem, z taką pasją A ja tańczę… tańczę od rana do nocy Nie zatrzymam się, by odetchnąć W sekundę postoju coś się może wydarzyć A gdy tańczę, to cały świat przestaje istnieć Nie dotyka mnie nic.. Nic... aazrane - Nie Lut 12, 2006 3:09 pm Temat postu: .... Czy jest coś prócz kiełbasy, kotleta, pieczeni? Czy zawsze, póki trwać będzie ten świat, już tylko udziec, karkówka, łopatka, mostek? We dnie i nocy, drogami, wśród drzew, na dworcach zawsze tylko moja ręka, twoja noga, jej włosy, jego szpony, ich dziecię księżyców, odkąd Elam, odkąd Akad, odkąd Sumer nasze cudowne zmęczenie, wasza wolność, Jego proch, Jego męka, Jego świat Golgoty. I będzie tak, bo nie wiemy skąd szukać ratunku, gdziekolwiek spojrzeć przetrwa Jego cisza, Jego zawsze. Szóstego Dnia wyrolowani, zmienieni w czerwone mięso po tym jak światło i niebo, gwiazdy i wody, wielkie potwory morskie i zwierzęta pełzające, nieodmiennie zmieniający się w owieczki, do wyrzygania, w słońca, pocałunki, znów słońca, i znów to samo, już wszyscy zdani na łaskę tylko domeny robactwa, co nieustannie wchodzi w nas, we mnie i ciebie jak oczekiwanie. Nie wiem nawet czy wolno marzyć, wszak to moja nadzieja i zostanie udzielona mi Odpowiedź kasztanowych liści, granit ciała zadźwięczy nad moją bitewną tarczą. Lecz jestem szalony i nie potrzebuję nadziei, by wierzyć. Wkrótce już, o bezpański spazm serc, nadejdą dni Wszystkich Zmarłych i Święto Świętych i Słowo nareszcie stanie się Słowem. * aazrane - Pią Lut 24, 2006 11:50 am Temat postu: Astimelusa Jest to moje tłumaczenie piosenki zespołu Ataraxia. Kto zna język włoski, lub wklei tekst do Babel Fisha, ten odgadnie o co chodzi (: Astimelusa Spiesz się, w białej tunice podaj mi wino morza, rozdarta przez skrzypce spragnione miłości. Astimelusa nie odpowiada, korona na moim czole roni deszcz, roni deszcz, złoto, rośnie jak śmiertelna śliwa. Korona nalewa eliksir, mirt, różę, wejściowe drzwi na kolanach ze złota. Spiesz się, nalej mi wina w tunice białej, morskiego wina, skrzypiec, jeśli jeszcze pamiętasz czarnego gołębia moich płuc. Astimelusa nie odpowiada, płomień strzeże błękitu, orchidee rozmawiają z wojną. Gwiazdo, dziewczynko nieba, psie księżyca, jeżozwierze alg zrywają Twoje płatki. Spiesz się, w białej tunice przynieś mi wino morza, bo czarna klacz gna i niesie kwiat świata. Astimelusa nie odpowiada, jej wrzask morskiego diabła szamocze się w kopcach termitów. Rozmawiałem samotnie z Afrodytą, doskonałą pianą, złoty księżyc śpiewał pieśni miłości. Alclane, Ibico, Saffo, Anacreonte. *** Astimelusa Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me davanti : intorno a te vola desiderio d'amore. Astimelusa nulla mi risponde, ma con la sua corona pare pare un germoglio d'oro, una morbida piuma Ti porgo questa corona d'elicriso, mirti, rose, tenere fronde, alloro e una collana d'oro Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me davanti, tra viole, pomi e alcioni dalle lunghe ali Astimelusa nulla mi risponde e guarda tra ciglia azzurre con quegli occhi struggenti, occhilucente Pare una stella figlia del cielo e della chiara luna, ti crebbro fra petali di rosa ed alghe porporine Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me davanti, a fior dell'onda, cangiante come il mare Astimelusa nulla mi risponde, screziati manti e veli e fibbie ella si scioglie e non ha tremiti Ho parlato in sogno a te Afrodite, piena splendeva la luna, ora l'amata cetra tocco e canto amore. Alclane, Ibico, Saffo, Anacreonte. *** sisi - Pią Lut 24, 2006 1:23 pm coś baaaaaaardzo luźne to tłumaczenie... 
aazrane - Pią Lut 24, 2006 2:13 pm Temat postu: . To nowy gatunek tłumaczenia: tłumaczenie bez jakiejkolwiek znajomości obcego języka. sisi - Pią Lut 24, 2006 2:20 pm to widać 
aazrane - Pią Lut 24, 2006 2:28 pm Temat postu: ? No co, wymyśliłem nowy rodzaj tłumaczenia, a na to reakcja raczej dość jednakowoż mianowicie lakoniczna... W takim razie nie powiem, jaki wymyśliłem nowy rodzaj tańca 
sisi - Pią Lut 24, 2006 9:08 pm a cóż mam więcej powiedzieć? nie będę kłamać, ze to cudowne - bo to chyba nie istota tłumaczenia. aazrane - Sob Lut 25, 2006 3:34 pm Temat postu: Hoho! Fakt że odpowiedź lakoniczna, ale co tam się będę obruszał (: . A zatem, niniejszym ogłaszam zaprzestanie mojej odwiecznej krwawej wendetty przeciwko Lakoniom i Lakoniczkom (zwanym także Laklaczkami), a na ofiarę na ołtarzu Pokoju umieszczam następny mój wiersz "zielonych tłumaczeń": Mundus Furibundus Na wyspie Mundus Furibundus stoją fałszywi strażnicy i płynie ozdobna rzeka lilie obozują w sadzawce bezsilne tu początek odebrał zapłatę i niebiosa zanurzają się żywe w piekle zwłoki śmiertelnych jak przezroczysty las przezroczyste grzyby i atłasowe nuty życie nie jest porządkiem posłuszeństwem ani pozwoleniem rośliny przebrane za rośliny potępiają grzyby źródło życia chowa na dnie monety i pogardę przyszłości nadejdzie sprawiedliwość i wybór w niebieskiej chwale i ryba w rzece po wieczne podwojenie AMEN ** Mundus Furibundus Iste mundus furibundus falsa praestat gaudia quia fluunt et decurrunt ceu campi lilia laus mondana vita vana vera tollit praemia nam impellit et submergit anima in tartara lex carnalis et mortalis valde transitoria fugit transit velut umbra quae non est corporea dimitemus et perdemus quasi quaercus folia fugiamus condemnamus vius vitae dulcia depredamus in futuro praetiosa munera ut cum iustis et electis in caelesti gloria gratulari mereamur per aeterna secula AMEN Elizjana - Pią Kwi 14, 2006 10:25 am A to wiersz dedykowany pewnej niezwykłej osobie dla której miałam kiedyś możliwość tańczyć i której niestety nie ma już wśród nas... --- Aniele... Tańcz Aniele, przyodziany w białą mgiełkę. Tańcz, na scenie świata lśnij niczym gwiazda. Wiruj w piruetach niczym liść na wietrze. Swoim nieziemskim pięknem wzruszaj ludzi bez serca. Duszą swa pogodną dawaj nadzieję tym, którzy ją stracili. Płyń z muzyką, wśród obłoków tańcz, na zawsze... Piotr Malaga - Nie Kwi 16, 2006 2:56 pm Temat postu: Walc A to Ci niespodzianka, skoro znalazłem wiersz Elizjany (piękny jak dla mnie), to umieszczam swój - poświęcony tej samej osobie. Niech będą obok. Walc Odwiedzasz mnie czasem we snach i wspomnieniach, Jak siedząc na scenie tańczyć rozpoczynasz. Pomagasz mi zrobić mój pierwszy makijaż. Dziś mam Cię pożegnać? Nie, do zobaczenia! Przychodź kiedy zechcesz – we wspomnieniach we śnie, Jeśli masz ochotę zawsze wpadaj do mnie. Możesz ze mną stanąć w tańcu się zapomnieć, Gdy nam kos zaśpiewa trel nad ranem wcześnie. Jak najczęściej przychodź, we snach, we wspomnieniach. Raz dwa trzy, raz dwa trzy – do walca stań proszę. Znów wspólny nasz taniec da szczęścia Ci trochę, Zapomnieć pozwoli, ze tutaj Cię nie ma... 14,15 maja 2000 Piotr Malaga - Nie Kwi 16, 2006 3:11 pm Temat postu: zaproszenie A ten z kolei był umieszczony na zaproszeniu na sylwestra. Bal organizowaliśmy na sali szkoły baletowej, wśród drążków i luster. To była duża impreza, przeszło 100 osób bawiło się w dwóch salach - starsi uczniowie szkoły i ich znajomi. W dodatku niektórym wydawało się że to przełom wieków i nowe millenium, więc byli bardzo zdenerwowani kiedy wskazówka mijała północ 
Zaporszenie Ta noc jedyna sylwestrowa W okowach czasu nieskończonych Chwil kilka szybko położonych I czasu ciągłość zagadkowa W tę sylwestrową noc jedyną Przedziwny turniej się tu stanie Naprzeciw tańca – przemijanie Zabawą chcemy czas zatrzymać Weź dobry humor i przyjdź do nas Zabierz chłopaka (lub dziewczynę) Spróbujcie w tańcu złapać chwilę I nieskończoność zamknąć w dłoniach 10 grudnia 1999 gonia - Wto Maj 16, 2006 3:32 pm Czy chcesz umierać tańcząc? Sissonne Port de bras Pas de chat To tylko słowa Tylko określenia Ale żeby robić to dobrze Trzeba to kochać Żeby się poświęcić Żeby zniszczyć sobie stopy Biodra Kolana Ciało Trzeba to kochać Ktoś powie „to powolne samobójstwo” Owszem Dla ciała Dla umysłu- życie Żeby zaryzykować Żeby spędzić wiele godzin na ćwiczeniach Codziennie znosić ból Ból cielesny Ból porażki Ból umysłowy Żeby codziennie umierać i rodzić się na nowo Trzeba to kochać Żeby wyjść na scenę Zatańczyć Oczarować widownię Starać się Trzeba to kochać Trzeba to kochać Trzeba kochać balet Czy pozwoliłbyś, żeby twoją ostatnio rzeczą Jaką zrobisz przed śmiercią Było zatańczenie? Ten ostatni raz W pointach W baletkach W paczce Do muzyki Ten ostatni raz Pozwoliłbyś, żeby ostatnimi słowami Jakie wypowiesz przed śmiercią były „Kocham balet”? Czy chcesz umierać tańcząc? Ten ostatni raz Żądać od swojego ciała tak dużo Tak wiele? Czy chcesz umierać tańcząc Pozwalając, by balet zawładnął tobą By słyszeć tylko swój oddech I piękną muzykę I stuk point o podłogę? Czy chcesz umierać tańcząc Wiedząc, że to kochasz Wiedząc, że to jest to Nie żałując tego Nie żałując, że zniszczyłeś sobie ciało? Czy chcesz umierać tańcząc I wiedząc Że balet to pragnienie Że balet to miłość Że balet to odosobnienie Że balet to życie Że balet to twój umysł? Czy chcesz umierać tańcząc? Zastanów się proszę autor: gonia05 oczywiście nie wolno kopiować ani rozpowszechniać, ani używać do własnych celów itd. itp. 
Tanc... - Czw Maj 18, 2006 11:20 pm Ale się rozwineliście w poezji ..... Ja krótko : LEPSZE JEST TARCIE W PUNKCIE PODPARCIA ( np: piruety ) NIŻ PARCIE W PUNKCIE PODTARCIA ( czyli "pewna potrzeba" tuż przed wyjściem na scene" ) 
raisa - Sro Maj 24, 2006 5:21 pm Ból, Cierpienie, codzienna harówka, męka, miłość Co znaczą te słowa? Co się za nimi chowa? Czy miłość? Do tańca? Ona objawia się zawsze, kiedy ściągasz pointy, ze łzami w oczach bo miłość to ból Zawsze, kiedy tańczysz w rytm "Jeziora" Czajkowskiego, gdy zaciskasz zęby przed występem Gdy kochasz to wytrzymasz Każdym jakby "pocałunkiem" dla baletu od nas jest wylany pot i łza. Wszystko to jest miłością do tańca. Gdy będziesz na granicy możliwości fizycznych ludzkiej istoty, oprzesz się? By pobić możliwości fizyczne człowieka, najpierw trzeba pobić możliwości psychiczne człowieka Proste Zdecydujesz się więc na miłość? Na ból? By umrzeć po to by żyć? By umrzeć na scenie w czasie twojego najważniejszego występu. Ja zdecydowałam Kocham, a ty? autor: raisa raisa - Pią Cze 02, 2006 3:46 pm Kiedy sama na sali, Tańczysz, Co czujesz? Kiedy w całej szkole ciemno, cicho, zostajesz sama ty, ze swoimi myślami Kiedy sama w Operze, Tańczysz, Co czujesz? Kiedy cicho, Ciemno, strach obrasta? Co zrobisz? Zatańczysz? Jeszcze raz? W ciszy? Czy boisz się Tego że cię obroni? Boisz się miłości? Miłości do tańca? Zaraz jednak nie myślisz Już o świecie bo muzyka, Muzyka ducha wzywa, Do tańca. Nie potrzebujesz już Muzyki ani orkiestry W Teatrze, bo prawdziwą muzyką jest muzyka ducha Jednak w Operze Musi być orkiestra, Bo nikt nie zrozumie Twej muzyki ducha. To tajemnica. Tajemnica poświęcenia autor:raisa Książe Benno - Pią Sie 10, 2007 7:05 pm *Kopiowanie, oraz publiczne upowszechnianie bez zgody autora zabronione!!! sfra - Pią Sie 10, 2007 8:20 pm makabryczne 
zastanawia mnie skad w chlopcu z podstawowki tyle "ubojni"... 
Joanna - Pią Sie 10, 2007 8:31 pm Mnie jeszcze zastanawia, skąd to nawiązanie do "Tratwy Meduzy", ktore tu pasuje jak ten motylek od Gałczyńskiego, czyli ni przypiął ni przylatał... Książe Benno - Pią Sie 10, 2007 8:36 pm
Bo ten wiersz został napisany kiedy w podstawówce zbierałem materiały do mojego referatu na temat obozów koncentracyjnych w Polsce. Kiedy zwiedzałem Obóz Koncentracyjny w Oświecimiu, kiedy oglondałem Pasażerke, Liste Schindlera i inne filmy związane z holocaustem. Ten wiersz został napisany pod wpływem tych wrażeń. Tylko zrozumcie mnie dobrze chodzi o to że te wrażenie przez co Ci ludzie przechodzili rozumiecie? Father - Wto Sie 14, 2007 12:12 am Benek! Odważny jesteś biorąc się za taki temat. Wyszło Ci to średnio ale i tak lepiej od niektórych arcydzieł powyżej. Książe Benno - Wto Sie 14, 2007 12:26 am
Tato trzeba było walczyć o dobre oceny na koniec roku... A średio czyli jak? Father - Wto Sie 14, 2007 7:17 am Takie jest moje odczucie.Poezja nie jest moją domeną ale jesli chcesz to Ci powiem. KRWI ,KREW,KRWAWE,KREW. Nadużyleś tych słów.To wcale nie powiekszyło grozy a zwiększyło monotonię. Forma narracji jaka wybrałeś jest poprawna. Książe Benno - Nie Lut 22, 2009 9:30 pm XXX Pawciunio - Wto Lut 24, 2009 10:55 am "Gdyby nie oni... świat nie miałby sensu... Rzadko wspominani, niby nie chciani, Na przekór, życiem, walczyli o wolność... wolność pierwiastka niebios w duszach wszystkich... Bracia i siostry mimo skóry, religii i wojen... Wielka rodzina, bo śmierć nie ma sensu. Ogromna wspólnota, bo życiu można przywrócić wartość. Ile jeszcze? Zapomniani.... Jak przez mgłę pamięć ich przywołuje... Królowie i królowe prowadzące dusze ludzkie... Wielcy ludzie, niepokorni.... Niechciani, zapomniani... Kto usłyszy, zmieni bieg rzeki..." Father - Wto Lut 24, 2009 5:27 pm
Benek! Podoba mi się Twój wiersz ale proszę jeśli jesteś w stanie, wyjasnij mi powyższy akapit ponieważ mam wątpliwości czy rozumiemy go tak samo. Książe Benno - Sro Lut 25, 2009 2:52 pm a jak go Tatusiu zrozumiałeś? (Tatuś, musimy poszukać mamusi^^) Pawciunio - Sro Lut 25, 2009 11:46 pm prosze o krytyke
Father - Czw Lut 26, 2009 8:27 am Pawciunio! Tęsknisz za utorytetami, to dobrze ale z drugiej strony wpadasz w niepotrzebny pesymizm słowami " bo życiu można przywrocić wartość". Czyżby? Nie żyjemy na szczęście w czasach kiedy życie było mało warte , przynajmniej w Europie. Benkowi już nie odpowiem bo jest obcesowy i zabardzo mu sie dowcip wyostrzył! M. - Czw Lut 26, 2009 6:58 pm
Pozwole sobie off-owo 
Czy to znaczy, że obiektywna wartość życia, i to jaką mu wartość przypisujemy zależy od czasów? Joanna - Czw Lut 26, 2009 7:34 pm
ja bym powiedziala, ze w jakims stopniu tak. mozna by tu sie jeszcze bawic w uscislanie, czy bardziej warte jest zdrowie fizyczne, czy psychika, czy idealy, itp. - te priorytety zmienialy sie w poszczegolnych epokach. oczywiscie, dla przecietnego kowalskiego zycie raczej zawsze jest wartoscia najwyzsza, niewazne, czy zyl w neolicie, sredniowieczu, czy wspolczesnie. ale w dyskursie filozoficznym czy kulturowym owszem, wartosc zycia bywa rozna (to czy jest to zalezne od czasow, czy tez definiuje, charakteryzuje dany czas, epoke - tez kwestia dyskusji). Father - Czw Lut 26, 2009 10:10 pm Ja miałem na myśli nie tylko swoje życie ale bliżnich też. A moim zdaniem dyskusja o wartości zycia nigdy się nie skończy i należy do tych: czy jest Bóg czy go nie ma. Pewien pisarz powiedział iż życie jest tyle warte na ile jest ważną okazją do przeżywania i czynienia rzeczy, dla których czujemy, ze warto żyć. M. Nie ma czegoś takiego jak obiektywna wartość życia. Chyba, że mamy na myśli życie krów które dają nam mleko lub życie niewolników czy chłopów pańszczyznianych. Przepraszam za tę dosadną dygresję. Książe Benno - Czw Lut 26, 2009 10:29 pm Tatusiu, ja nie chciałem być obcesowy... Aj'm soł sori... 
Father - Czw Lut 26, 2009 10:36 pm Tatuś to ja jestem ale dla swojej córki natomiast dla Ciebie jestem Father i nie odpowiadaj pytaniem na pytanie. Książe Benno - Czw Lut 26, 2009 11:15 pm Przpraszam, Father'ku
Father - Pią Lut 27, 2009 4:14 am
Straszne! Czy znowu przegraliśmy wojnę a może powstanie? Jesteś defetystą
Książe Benno - Pią Lut 27, 2009 12:13 pm Nie, nie jestem defetystą. Ale pod wpływem pewnych czynników różne rzeczy przychodzą mi do głowy. M. - Pią Lut 27, 2009 12:22 pm
No właśnie ja nie po to pytam by taką dyskusję wywołać, tylko dlatego, że zdanie które napisałeś o wartości życia w dzisiejszych czasach, w Europie na moje oko jest pozbawione sensu .
Father - Pią Lut 27, 2009 4:20 pm M. Nie prowokuj. Przecież to Pawciunio chce przywracać wartość życia
Maron - Pią Lut 27, 2009 10:33 pm
he.  to mój kochany Tatuś jest nooo ahahah xD
:* sorry nie mogłam się powstrzymać xDDDD Torin - Sro Mar 04, 2009 10:53 pm A ja ... Nie lubię poezji
Torin p.s. nie tak ze nie trawie ino nie nauczonym odbierać p.s. II a tak w ogóle to troszkę podpuszczam was
Pawciunio - Pon Mar 09, 2009 1:02 pm Zniszczone baletki... Na nodze namiętne chwile i radość... w brzuchu motyle... Te dni dawno zniknęły... Wziął mnie, wykorzystał... Mówił, że ze mną każdy ruch jest jak wschód słońca... Każdy sukces jak przypływ... Kochał... wykorzystał.... Walczył... Śmierć... Sponiewierane szmaciane ciało z nutką krwi i potu... Pawciunio - Pon Mar 09, 2009 1:03 pm Uczuciowy koktajl Tysiące myśli, idioci dookoła, tramwaj nierówności... Wrzaski, poranki, płacze, zaćmienia... Światu stawiać czoła... Ile sekund w codzienności, ile chwil w wieczności.. Twarde krzesło i rysik, a w głowie miłość na literę t... Pawciunio - Pon Mar 09, 2009 1:08 pm Scena taneczna Zatańcz... chcę poczuć na sobie baletki, jazzówki i sneakersy... Złamana noga, skręcona kostka, mięsień zerwany... Pamięć o tych, co odeszli... Płacz i ból, cierpienie i tęsknota. Mistyczna figura na deskach niedoskonałych. Ruchy jak ze szkła, niebieskie kombinacje, lekkie, nie ciążące.... Życie z wyrzeczeniami, drogą marzeń, to me doświadczenia... Za tańcz na mnie, a odkryjesz... to własnie ja życie zmieniam... Father - Pon Mar 09, 2009 4:07 pm Wiesz co? Pawciunio, ostatnie Twoje " arcydziela"(przepraszam za cudzysłów) zaczynaja mi sie podobać. Ale mam pewne wątpliwosci, mianowicie; " ruchy jak ze szkła", O co tu chodzi? Czy nie lepiej by bylo- ruchy przeżroczyste? Dalej, "Na deskach niedoskonałych". Ja bym proponował - na deskach ciosanych. Cofam się, cyt. "Płacz i ból, cierpienie i tęsknota".A gdzie choć krztyna satyfakcji? Przecież dla niej tańczymy? Wiersz drugi. Cyt." a w głowie miłość na literę t". To jakoś nie harmonizuje z całością ponieważ jest zbyt dosadne. Mowiąc językiem scisłym jest to przeinformowanie. Każdy nadmiar informacji nie służy poezji. Oczywiście to są moje bardzo subiektywne uwagi i nie bierz sobie ich do serca tylko do rozumu. No tak ale poezja ma wyplywać z serca 
Pawciunio - Pon Mar 09, 2009 7:39 pm hehe żaden autor nie interpretuje swoich wierszy
rozum przez nie co chcesz
Dzięki za krytykę! Taką akurat miałem wizję i w sercu tak mi się układały słowa... Czasem mi często ogarnąć rozumem to co wyraża serce chyba rozumiesz...
Father - Pon Mar 09, 2009 9:38 pm
Przecież ja tego od Ciebie nie wymagam. To ja próbowalem interpretować. Chyba mi wolno? Generalnie wizja mi sie podoba. Poetą jest się wtedy kiedy to co czuje serce potrafi się zamienić w słowa 
pluszak - Sro Mar 11, 2009 6:34 am Marzenia o Przyjaźni Być potrzebnym i nic więcej, Łapać Szczęścia jak najwięcej, Nie być chwastem ani zielem, Ale bliskim przyjacielem. Bo od dawna mi się marzy, Tylko uśmiech mieć na twarzy, Chciałbym ciepła i uwagi, Zero kłamstwa, ani blagi. Czekam na Twe zaufanie, Chyba kiedyś tak się stanie, Że zaufasz bezgranicznie, Dasz mi ciepło, będzie ślicznie. Teraz czekam na ten dzień, Kiedy zniknie mrok i cień, Runie z cegieł wielki mur, Znów odłożę gruby sznur. Znów zostanę polubiany, Może nawet pokochany, Już nie będę marzycielem, Ale Ważnym przyjacielem. autor: pluszak Lottie - Czw Mar 12, 2009 5:36 pm
dzięki tym słową przypomniał mi się wiersz Tadeusza Różewicza "Kto jest poetą"
poetą jest ten który pisze wiersze i ten który wierszy nie pisze poetą jest ten który zrzuca więzy i ten który więzy sobie nakłada poetą jest ten który wierzy i ten który uwierzyć nie może poetą jest ten który kłamał i ten którego okłamano poetą jest ten co ma usta i ten który połyka prawdę ten który upadał i ten który się podnosi poetą jest ten który odchodzi i ten który odejść nie może pluszak - Sob Mar 14, 2009 6:48 am Wiersz napisany dla Moniki Anioł Czas zakopać wszystkie smutki, doły, znów wokół mnie są dobre Anioły, znikło wiele łez i znikła Szarość, W końcu zapukała do drzwi Radość. Aniołów w pobliżu kilka się kręci, Jeden szczególnie wielkie ma chęci, ukazać wszystkim że mam znaczenie, dzięki że Jesteś, me ocalenie. Zaczynam znów Wierzyć i się Uśmiechać, na Ciebie warto było poczekać, bo dzięki Tobie znów są kolory, nowe Wartości i nowe Wzory. Każdy w swym Życiu znajdzie Anioła, z pomocą którego pokona doła, Anioł pilnować będzie z ukrycia, Twoich Wartości i Twego Życia. Co dzień tuż za mną o jeden krok, W każdą pogodę czy dzień czy mrok, Bez Ciebie dnia już nie pominę, Jedyny Anioł z którym nie zginę. Tak wielu nie Wierzy w dobre Anioły, tak często wpada w głębokie doły, bo kiedy dopada Cię już zwątpienie, Uwierz w Anioły, Przyjaźń i Przeznaczenie. GwiazdkaNadia - Sro Kwi 22, 2009 5:53 pm X cynamonek - Sro Kwi 22, 2009 6:40 pm *** otwieram oczy budzę się w wannie pełnej zimnej wody znów zasnęłam nocą przy dźwięku piorącej pralki zostawiam za sobą łazienkę pełną wody w Twoim szlafroku zasypiam w chińskiej pościeli i gdyby nie Twój szlafrok możnaby pomyśleć że wszystko jest w porządku. *** za dużo kosmosu, za mało normalności dużo spojrzeń spomiędzy palców, mało uśmiechu po pracy rzeczywistość, u "nas" jak w grze komputerowej nie istnieje skrada się na palcach z prawej strony czegoś mi brak jesteśmy zbyt nierealni żeby istnieć. _______________ takie tam...
Father - Sro Kwi 22, 2009 6:43 pm Bardzo mi się podoba! To jest już coś. Brawo Gwiazdko!
Szczególnie (chociaż nie wiem dlaczego) poniższy fragment
Tylko imię Maria nasuwa mi podświadomie na myśl Piosenkę "przygoda z Marią" i Opowiadanie T. Borowskiego "Pożegnanie z Marią". Widać "Maria" szczególnie sie do literatury pięknej nadaje.
GwiazdkaNadia - Sro Kwi 22, 2009 7:01 pm X Father - Sro Kwi 22, 2009 7:45 pm Kurde! Tyle treści w proste słowa pięknie obleczone. A dlaczego tym imieniem zainspirował Cię Borowski?
Czajori - Czw Kwi 23, 2009 8:41 am Gwiazdko Nadio, brawo! Masz zdolność konstrukcji i niesamowitą wrażliwość! "rozmowa z marią" to najlepszy wiersz na tym forum do tej pory. Father - Czw Kwi 23, 2009 5:41 pm
Tak. Też tak uważam. To jest perełka i czuję sie zaszczycony tym, że jako jeden z pierwszych mogłem nią z obcować. Powiem jeszcze, że jest to ta rzadko spotykana filozofia myśli tak nieodzowna poetom. . GwiazdkaNadia - Czw Kwi 23, 2009 6:41 pm X Father - Czw Kwi 23, 2009 7:39 pm I Ty masz tylko 17-cie lat, powiadasz?
GwiazdkaNadia - Pią Kwi 24, 2009 6:41 am (Ja? 17 i 5/12 )
Podobno mam za dużo szpitali, grobów i świec w wierszach. "Wariatka" może i faktycznie nie jest słodkim romantycznym utworem, ale... Czajori - Pią Kwi 24, 2009 10:19 am I czym Ty się przejmujesz? Większość nastolatków i młodych dorosłych przechodzi okres fascynacji turpizmem, śmiercią, autodestrukcją itp. Chociaż, z drugiej strony, łatwo przegiąc z taką tematyką i pisać kiczowate i pretensjonalne gnioty.
"Wariatka" jest niezła, genialny jest zwrot "biało-troskliwi", fajnie by było, gdybyś pozwalała sobie na więcej takich tworów autorskich. No i ten podział na wersy jest ciekawy i tworzy subtelny rytm. Jedna rzecz mi się tylko nie podoba - ten wielokropek!!! Jak w cholernym gotowym wierszyku w kartce na walentynki kupionej w kiosku! "Na moment" też byłby formalnie ciekawszy, gdybyś ograniczyła różnorodność znaków przestankowym.
Tako rzekłam ja, Czajori krytyk nie do końca samozwańczy. 
PS. Czytałaś na pewno utwory Rafała Wojaczka? U niego to są dopiero szpitale psychiatryczne i schizy na temat... Father - Pią Kwi 24, 2009 3:44 pm "Wariatka" jest utworem egzystencjonalnym to znaczy porusza jeden ze specyficznych przypadków filozofii istnienia. Pomimo tego, że wyraża myśl osoby chorej to przebija z niego jakiś optymizm, nadzieja i chęć do życia ponad wszystko. I to jest najbardziej wartościowe w tym wierszu. GwiazdkaNadia - Nie Maj 17, 2009 6:09 pm Usunęłam wszystkie wiersze z forum jak i ogólnie z Internetu ze względu na prawa autorskie, które będą miały znaczenie przy ewentualnych publikacjach. Cheryl - Nie Maj 17, 2009 7:19 pm Przepraszam, przy jakich publikacjach? Father - Nie Maj 17, 2009 8:39 pm Cheryl! Widać iż nie tylko my docenilismy wartość poezji Gwiazdki. Prawdopodobnie ona ma szansę na umowę z wydawnictwem, w zwiazku z tym taka umowa jest obwarowana warunkiem nie publikowania gdzie indziej. A umieszczenie wierszy na forum jest publikacją i to na dodatek bezplatną. Gwiazdko! Bardzo proszę jeśli oczywiście zechcesz, prześlij mi te wiersze na p.w. bo nie bylem na tyle przewidujący aby je skopiować. To Ci napewno wolno.
Oczywiście tylko na mój prywatny użytek. Lovett - Czw Maj 21, 2009 6:54 pm Oto dwa "kawałki" mojego autorstwa : Z miłości Z miłości mogłabym się zabić. Z miłości mogę kogoś zranić. W miłości niczym lekki motyl, w miłości mogę się utopić! Nie uwierzyłabym, że kłamiesz. Nie uwierzyłbyś ty, kochanie... Bo miłość najsilniejszą rzeczą, uczuciem w tym nędznym życiu się sprawia... miłość miłością człowieka zdławia... To niemożliwe - myślałam sobie. Mroczne myśli mi chodzą po głowie. Dlaczego - my, tak siebie kochamy ? My otworzymy sobie nieba bramy, bo my kochamy ... 19.5.2007 Król i Królowa Nocy Księżyc wznosił się dokładnie na północnym niebie. Sierp zwiastuje, że brakuje jej Ciebie. Ona nocna rusałka. Ty książę ciemności. Piękna pragnie tylko Twej miłości. Co noc, gdy tańczy nad czarną wodą, roztacza blask swą nocną urodą. Co noc, gdy w cieniu drzew siedzisz, Kruku, żar czujesz do niej, do rozpuku. Układasz wieniec z czerwonych róż. Lecz wkrótce nadejdzie jesienny mróz. Zatańczy lekko, zawiruje z liśćmi. Zrobisz tylko krok, marzenie się ziści. Czarnymi skrzydły po nocnym niebie wirują motyle od niej dla Ciebie. Dłońmi układasz jej złote włosy. "Król i Królowa Nocy" - szepczą głosy ... 26.4.2009 fijoletowa - Czw Maj 21, 2009 10:31 pm jedna rada dla młodych poetów- Lovett, masz 14 lat, wierzę, że istnieją w Twoim życiu inne ważniejsze motywy niż książe ciemności, miłość, śmierć. to takie trochę oklepane, a wierzę, że Twoje życie oklepane nie jest! warto próbować, ale nie warto się stylizować na coś co jest modne.
Father - Czw Maj 21, 2009 10:48 pm Fijoletowa! To zawsze jest modne a nawet konieczne do życia. Ale generalnie to sie z Tobą zgadzam. Lovett - Pią Maj 22, 2009 1:57 pm Dziękuję
Wiecie, pisałam to nie o sobie, może ten pierwszy to tak. Wymyśliłam sobie w głowie historyjkę i przelałam z uczuciem na kawałek papieru
Oj tak, w moim życiu nie są to ważne motywy! Wolę zdrowo się śmiać niż wymyślać kolejne powody do depresji xD fijoletowa - Pią Maj 22, 2009 5:19 pm o to dobrze! bo już w głowie miałam wizję umartwiającej się nastolatki... więc pisz, co tam Ci naprawdę w duszy gra.
nathaliye - Sob Cze 06, 2009 3:00 pm ja rozumiem że bardzo młode osoby przeżywają tego typu depresyjne wizje, jako własne przemyślenia czy inne historyjki przychodzące do głowy, osobna sprawa to subkultura Emo która też lubuje się w wymyślaniu własnych nieszczęść, większość z tych wierszy jest nawet dobra, tylko przy zestawieniu z wiekiem trochę śmiesznie to wygląda, uczennica gimnazjum pisząca o śmierci lub trudnej destrukcyjnej miłości, nie przepadam za tym by na siłę tworzyć obraz nastoletniej buntowniczki która "wiele w życiu przeszła" i wszystko pragnie opisać, śmierć i inne destrukcyjne motywy jak choroby umysłowe to bardzo wdzięczny temat ale mimo wszystko wolałabym to przeczytać od osoby która naprawdę wie mniej więcej o co chodzi a nie jest dzieckiem i piszę takie rzeczy dla jakiś kontrowersji,zwrócenia na siebie uwagi czy bo jest modne Gosia066 - Sro Sty 27, 2010 11:01 am Gdy tańczę na scenie; wykluczam zwykły świat, Bo to miejsce niezwykłej swobody i wolności ducha jestem tutaj ważna- nareszcie widoczna,nie gubię się w tłumie ludzi, w rozkazach i zasadach całego wszechświata, jestem wolna jak nikt inny, mój taniec to moja własność bez ściśle określonych reguł w tym wielkim świecie |
