pawor - Nie Paź 03, 2004 10:07 pm Temat postu: Złota Dwunastka Baletów; Don Quichotte Złota Dwunastka Baletów; Don Quichotte 31.10.2004 godz.22:40 TVP2 Pozdrawiam pawor - Pon Paź 18, 2004 3:30 pm Temat postu: Złota Dwunastka Baletów; Don Quichotte niedziela, 31.10.2004 22.40 ZŁOTA DWUNASTKA BALETÓW "DON KICHOT" Z MICHAIŁEM BARYSZNIKOWEM (DON QUIXOTE) Widowisko baletowe w trzech aktach, 87 min, Wielka Brytania 1983 Muzyka: Ludwig Minkus Libretto: Marius Petipa Choreografia i reżyseria: Michaił Barysznikow Realizacja tv: Brian Large Występują: Michaił Barysznikow (Basilio), Cynthia Harvey (Kitri), Richard Shafer (Don Kichot), Brian Adams (Sancho Pansa), Victor Barbee (Gamache), Frank Smith (Lorenzo), Valeria Madonia (Dulcynea), tancerze American Ballet Theatre, orkiestra American Ballet Theatre pod dyrekcją Paula Connelly Po ubiegłorocznym cyklu "Złota dwunastka oper", w którym widzowie mogli obejrzeć kanon największych dzieł operowych w historii muzyki w ich najciekawszych wykonaniach - scenicznych lub filmowych, Dwójka proponuje w tym sezonie nowy cykl - "Złota dwunastka baletów". Wielbiciele baletu zobaczą w nim zarówno premierowe spektakle, jak i te, które już kiedyś gościły na antenie. Po obejrzeniu wszystkich przedstawień widzowie wybiorą w głosowaniu najlepszy, ich zdaniem, spektakl. "Złotą dwunastkę" zainauguruje 31 października "Don Kichot", do muzyki Ludwiga Aloisiusa Minkusa i z librettem Mariusa Petipy. Petipa nie był pierwszym choreografem, który postanowił przenieść na scenę nieśmiertelne dzieło Cervantesa, ale jego wersja, wraz z późniejszymi wariantami wprowadzonymi przez Aleksandra Gorskiego, została spopularyzowana w Europie Zachodniej przez Rudolfa Nurejewa. Barysznikow kontynuuje te najlepsze tradycje. Od chwili, gdy w 1974 r. zdecydował się pozostać na stałe za granicą, było to jego pierwsze wielkie przedsięwzięcie artystyczne. Przedstawienie wystawione przez niego w 1978 r. na deskach Metropolitan Opera House w Nowym Jorku zostało zarejestrowane dla telewizji w 1983 r. Światowej sławy tancerz Michaił Barysznikow wystąpił w partii Basilia, zbierając entuzjastyczne recenzje zarówno jako tancerz, jak i autor choreografii oraz reżyser. Towarzyszy mu Cynthia Harvey jako Kitri oraz zespół nowojorskiego American Ballet Theatre, w którego skład wchodzą gwiazdy baletu z USA i zagranicy. W kolejnych miesiącach widzowie zobaczą w ramach cyklu "Złota dwunastka baletów" m.in.: "Coppelię", "Romea i Julię", "Dziadka do orzechów", "Gisele" i "Jezioro łabędzie". nagra - Pią Paź 22, 2004 7:50 pm to genialnie, że klasyka baletów będzie transmitowana w tvp!! nie mam telewizji mezzo i od dawna czekam na oakzje obejzrenia baletu w "normalnej" telweizji! tekla - Nie Paź 24, 2004 2:19 pm pawor dzieki za informacje 
juz nie moge sie doczekac
wkoncu bedzie co poogladac i oko nacieszyc
Asia - Nie Paź 24, 2004 8:25 pm Thanx za informacje :* napewno obejrzę !!! sfra - Sob Paź 30, 2004 10:12 pm juz powiadomilem wszystkich z branzy! kasety pójdą w ruch, haha, oby tylko łącza tv się nie przeciązyły, bo jak wszyscy fanatycy tańca zbiorą sie... nie moge się doczekać!!! tewlewizjo polska bądźże błogosławiona! Gość - Sob Paź 30, 2004 10:17 pm widzialam ten spektakl juz kiedys na mezzo, warto go obejrzec, choc widac ze ma juz "swoje lata", no i ten wspanialy M.B.
Kasia G - Nie Paź 31, 2004 8:57 pm Wychowałam się na tym spektaklu (więc to jasne, że ma swoje lata  ) i wszystkich zachecam do obejrzenia. Znam takich (takie) co swa miłośc do baletu datują od obejrzenia tego Don Kichota...
A pierwszy tancerz Teatru Wielkiego Sławomir Woźniak w rozmowie podczas spotkania z klubem miłosników opery "Trubadur" powiedział, że to spektakl, który zawsze oglądał kiedy chciał sie podnieść na duchu i zrobić sobie przyjemność. Wczesniej (21.50) fragmenty wywiadu B. Kaczyńskiego z MB. Warto zobaczyć ze względu na MB oczywiście tekla - Pon Lis 01, 2004 10:51 am Dziekuje polskiej telewizji!!!! To poprostu bylo jak bajka :)Przepiekny spektakl No i oczywiscie swietny Michail Barysznikow
Oczywiscie nie mozna zapomniec tez o Cynthia Harvey Richard Shafer, Brian Adams, Victor Barbee , Frank Smith, Valeria Madonia i tancerzach American Ballet Theatre
Juz nie moge sie doczekac nastepnej sztuki
Madzia vel 100krotka - Sro Lis 03, 2004 5:47 pm czy ktoś wie może jakie będą kolejne? i kiedy? bo chyba nie beda co tydzień... pawor - Sro Lis 03, 2004 6:39 pm NIEDZIELA 28.11.2004 TVP 2 22:40 Złota dwunastka oper; Coppelia Pozdrawiam pawor pawor - Sro Lis 03, 2004 6:44 pm niedziela, 28.11.2004 22.40 ZŁOTA DWUNASTKA BALETU COPPELIA (COPPELIA) Balet w trzech aktach, 102 min, Wielka Brytania 2000 Muzyka: L‚o Delibes Libretto według opowiadań E.T.A. Hoffmanna: Charles Nuitter, Arthur Saint-L‚on Choreografia: Ninette de Valois według Lwa Iwanowa i Enrico Cecchettiego Scenografia: Osbert Lancaster Realizacja tv: Ross MacGibbon Zdjęcia: John-Martin White Występują: Leanne Benjamin (Swanilda), Carlos Acosta (Franz), Luke Heydon (doktor Coppelius), Leana Palmer (Coppelia), David Drew (Burmistrz), Philip Mosley, Nicola Tranah, Victoria Hewett, Mara Galeazzi, balet Royal Ballet, uczniowie Royal Ballet School i orkiestra Royal Opera House Covent Garden pod dyrekcją Nicolae Moldoveanu Uhonorowany I nagrodą na konkursie "Dance Screen" w Monte Carlo w 2000 r. zapis spektaklu baletowego wystawionego w londyńskiej Royal Opera House Covent Garden. Lekkie, żywe, pełne wdzięku i barw przedstawienie z Covent Garden zwraca uwagę znakomitymi kreacjami trojga głównych bohaterów: gwiazdy Royal Ballet Leanne Benjamin tańczącej partię Swanildy, pochodzącego z Kuby przystojnego i bardzo "skocznego" Carlosa Acosty jako Franza oraz świetnego aktorsko Luke'a Heydona w partii doktora Coppeliusa. "Coppelia", która miała swą prapremierę w 1870 r. w Paryżu, jest jedną z nielicznych komedii baletowych, które przetrwały do dziś w światowym repertuarze. Poczesne w nim miejsce zapewnił jej nieszablonowy temat i wartkie tempo zręcznie skonstruowanej, zabawnej akcji. Do powodzenia baletu przyczyniła się w znacznej mierze również pełna świeżości, oryginalnych pomysłów melodycznych i elegancji muzyka Delibesa. W epoce swego powstania "Coppelia" była baletem nowoczesnym, nawiązywała bowiem do modnych wtedy zainteresowań hipnozą, magnetyzmem i spirytyzmem. Wokół postaci Coppeliusa, konstruktora automatycznych lalek, starego dziwaka opętanego nadzieją ich ożywienia, dzieją się więc zagadkowe rzeczy, a na ich tle rozwija się intryga miłosna. Balet, zbudowany według tradycyjnego schematu kolejnych "numerów", składa się ze scen pantomimicznych i tańców. Istnienie w "Coppelii" motywów polskich jest wynikiem zarówno sympatii kompozytora, ożenionego z Polką, jak i związków z Polską autora opowiadań, Hoffmanna, który przez pewien czas sprawował funkcje urzędnicze w Poznaniu, Płocku i Warszawie. Galicyjskie miasteczko w połowie XIX w. W domu przy głównym placu mieszka Swanilda, która ma niebawem wyjść za swego narzeczonego Franza. Pewnego dnia w oknie sąsiedniego domu należącego do doktora Coppeliusa pojawia się piękna panna, która siedzi tam nieruchomo z książką w dłoni. Tajemnicza piękność, Coppelia, wzbudza niepokój w sercu Swanildy, która zauważa, że jej narzeczony interesuje się nieznajomą. Daremnie Swanilda stara się oderwać dziewczynę od książki i zwrócić na siebie jej uwagę. Ale gdy nadchodzi Franz i, nie widząc ukrytej Swanildy, zaczyna zalecać się do Coppelii, ta niespodziewanie odpowiada mu skinieniem głowy. Chwilę potem Coppelius zamyka okno. Mając naoczny dowód niewierności narzeczonego, Swanilda wraz z kilkoma przyjaciółkami dostaje się wieczorem, pod nieobecność starego doktora, do jego domu. Chce zmierzyć się z rywalką. Nieświadom obecności ukochanej we wnętrzu, Franz wspina się po drabinie do okna Coppelii, ale płoszy go powracający do domu Coppelius. Tymczasem Swanilda i jej przyjaciółki wchodzą do pracowni doktora. Odsłoniwszy kotarę przy oknie, Swanilda odkrywa tajemnicę Coppelii. sfra - Sro Lis 03, 2004 8:13 pm "Don Kichot" zaczarował mnie mimo okrutnego chrapania mego ojca, które wprost profanowało sztukę (ale coż - zmęczenie...) ! Ten komizm, ale przede wszystkim formy allegro tak dynamicznie a co najwazniejsze wspaniale przedstawione, istna kwintesencja tego co najpiękniejsze w balecie... Po prostu rewelacja! Był to doskonały sposób na zainaugurowanie "Złotej Dwunastki" i rozbudzenie miłości do sztuki tańca. Ze zniecierpliwieniem czekam następnych wieczorów baletowych... Kasia G - Sro Lis 03, 2004 11:29 pm No, z ta Copelia z C. Acosta to już przegięli: o ile Don Kichota z barysznikowem zawsze można umieścić w kanonie najlepszych realizacji baletowych TV, to ta Copelia jest taaaka sobie. Acoste podziwiam, ale na Franza tak pasuje jak... hmmm, nieważne. jakas ta cała produkcja bez ikry. Kto nie widział, zobaczy w listopadzie Gość - Czw Gru 30, 2004 11:16 am Czy ktos wie jaki jest następny balet w t.v.p.2 i kiedy? ostatnio był "Dziadek do orzechów", a ja boje sie przegapic następnych... Proszę o informacje!!! pawor - Sro Sty 19, 2005 4:00 pm niedziela, 30.01.2005 22.40 ZŁOTA DWUNASTKA BALETU GISELLE (GISELLE) Widowisko baletowe w dwóch aktach, 91 min, Niemcy 1968 Muzyka: Adolphe Adam Libretto według legendy spisanej przez Heinricha Heinego: Jules- Henri Vernoy de Saint-Georges i Theophile Gautier Reżyseria: Hugo Niebling i David Blair Choreografia: Jean Coralli, Jules Perrot Występują: Carla Fracci (Giselle), Erik Bruhn (Albert), Karena Brock (Berta), Richard Gain (Hilarion), Robert Gladstein (Książę Kurlandii), Paula Tracy (Batylda), Cynthia Gregory (Mirta), tancerze American Ballet Theatre, orkiestra Deutsche Oper w Berlinie pod dyrekcją Johna Lanchbery'ego Ten typowy dla okresu romantycznego balet zachował się w światowym repertuarze do dzisiaj głownie za sprawą prostej, lecz bardzo harmonijnej choreografii. Libretto oparte zostało na spisanej przez Heinricha Heinego, a wywodzącej się z gór Harcu legendzie o willidach (dziewczętach zmarłych przed zamęściem). Prapremiera baletu odbyła się w czerwcu 1841 r. w Paryżu, premiera polska miała miejsce 7 lat później w Warszawie. Spektakl prezentowany w cyklu "Złota dwunastka baletu" został zarejestrowany w 1968 r., a główne partie wykonują w nim: słynna włoska balerina Carla Fracci oraz duński tancerz Erik Bruhn. Dla Carli Fracci rola Giselle była jedną z najwybitniejszych w jej karierze. Tańczyła ją z wieloma partnerami, m.in. z Rudolfem Nurejewem, Vladimirem Vasilievem i Michaiłem Barysznikowem, lecz najwspanialszy duet stworzyła właśnie z Bruhnem. Klasyczne w formie przedstawienie zachwyca nie tylko umiejętnościami tancerzy, ale także czystością formy, stylowością, urodą plastyczną. Akcja rozgrywa się w nadreńskiej wsi. O rękę młodej i pięknej wiejskiej dziewczyny, Giselle, stara się leśniczy Hilarion, ale ona kocha się w młodzieńcu imieniem Loys, nie wiedząc, że w istocie jest to książę Albert, który odwiedza dziewczynę w chłopskim przebraniu. Na próżno giermek Wilfryd ostrzega księcia przed skutkami tak lekkomyślnego postępowania. Tymczasem zazdrosny Hilarion poprzysięga zemstę rywalowi, zwłaszcza że poznał jego prawdziwą tożsamość. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy do wioski przybywa orszak księcia Kurlandii, któremu towarzyszy książęca córka Batylda, narzeczona Alberta. Gdy Hilarion na oczach wszystkich demaskuje Alberta, zrozpaczona Giselle popełnia samobójstwo. Zakochanym będzie jednak dana szansa, by jeszcze raz się spotkać. Kasia G - Sro Sty 19, 2005 4:42 pm Zapomniałes dodać że jest to tzw. wersja filmowa, czyli przygotowana specjalnie dla potrzeb filmu (realizacji filmowej) i w związku z tym odpowiednio filmowana - np. w pierwszym akcie sporo jest ujęć nastawionych na detal, zamiast na rysunek tańca, w drugim- troche inna choreografia niż w klsaycznej wersji. Ale nazwiska mówią same za siebie: Fracci i Bruhn to giganty baletu XX wieku (szkoda że Bruhn był juz wtedy raczej schodzącą gwiazdą). A, może kogos zainteesuje ciekawostka: Fracci w tym filmie, a póxniej równiez na scenie miała do roli Giselle sukienkę wzorowaną na XIX-wiecznym kostiumie, nie tiulową tylko muslinową. Chodziło o to, że ten materiał wolniej "opada" w trakcie skoków i jakby "otacza chmurą" tancerkę - swietny, romantyczny efekt
pawor - Czw Lut 10, 2005 4:42 pm TVP2 niedziela, 27.02.2005 22.40 ZŁOTA DWUNASTKA BALETU SPARTAKUS (SPARTAK) Balet w 3 aktach, 128 min, ZSRR/Wielka Brytania 1984 Muzyka: Aram Chaczaturian Libretto: Nikołaj Wołkow Reżyseria: Preben Montell Choreografia: Jurij Grigorowicz Dekoracja i kostiumy: Simon Wirsaladze Występują: Irek Muchamiedow (Spartakus), Michaił Gabowicz (Krassus), Natalia Biessmiertnowa (Frygia), Maria Byłowa (Egina), Michaił Ciwin (Gladiator), balet i orkiestra Teatru Bolszoj w Moskwie pod dyrekcją Alygisa Żuraitisa Tytułowy Spartakus był Trakiem i rzymskim niewolnikiem. W latach 74-71 p.n.e. stanął na czele największego starożytnego powstania niewolników. Libretto zostało opracowane na podstawie źródeł historycznych, dzieł Plutarcha i Juwenala. Część postaci: Spartakus, Frygia i Krassus to postaci autentyczne, inne - np. Egynię - dodano dla zwiększenia dramatyzmu wydarzeń. Główną ideą tego baletu jest walka o wolność. Całość ma charakter monumentalny, patetyczny, choć nie brak i momentów lirycznych. Przeważają jednak sceny zbiorowe i męskie tańce zespołowe. "Spartakus" miał prapremierę w grudniu 1956 r. w leningradzkim Teatrze im. Kirowa, ale nie odniósł sukcesu. Niewiele też pomogło wystawienie w 1958 r. kolejnych jego wersji. Dopiero ta z 1968 r. spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem, także za granicą. Od strony wizualnej przedstawienie (zarówno oszczędne, surowe dekoracje, jak i proste w formie kostiumy) jest utrzymane w szaro- zielonkawej tonacji, a jedyne żywsze akcenty stanowią połyskujące zbroje rzymskich żołnierzy czy elementy strojów gości ucztujących u Krassusa. Spartakus przybywa do Rzymu wraz z tłumem innych jeńców pojmanych w czasie wyprawy wojennej Krassusa do Tracji. Spartakusowi towarzyszy mu żona, również wojenna branka. Spartakus zostaje sprzedany na targu niewolników do szkoły gladiatorów. Wkrótce wzywa współtowarzyszy niedoli do powstania przeciw tyranii Rzymian. Do przebywającego w swojej nadmorskiej willi na południu kraju Krassusa i jego przyjaciół dociera wiadomość o rebelii i zbliżaniu się oddziałów Spartakusa. Kasia G - Czw Lut 10, 2005 4:59 pm Ciekawam bardzo jak się Wam spodoba coś nie-klasycznego, no i "boski Irek" w roli Spartakusa 
Nefretete - Sob Lut 26, 2005 3:25 pm Hhmm, jak sie okazuje jutro w TVP2 nie zobaczymy jednak "Spartakusa", a "Czerwoną Giselle". Kasia G - Sob Lut 26, 2005 4:08 pm Wg "To i owo" będzie Spartakus.... 
Kasia G - Sob Lut 26, 2005 4:11 pm Wg internetu TVP też: http://tvp.pl/View?Cat=1894&id=178797 .:sylvie_Guillem:. - Sob Lut 26, 2005 4:20 pm Po pierwsze: zupełnie zapomniałam, że jutro ostatnia niedziela miesiąca i dlatego dziękuję za przypomnienie. Po drugie: na stronach TVP2 rzeczywiście jest "Czerwona Giselle" (chociaż po kliknięciu otwiera się opis "Spartakusa"  )
Po trzecie: wybaczcie mi, ale ja pierwszy raz słyszę o takim balecie (mea culpa). Może mógłby ktoś wrzucić libretto? Nefretete - Sob Lut 26, 2005 4:39 pm No wlasnie, wchodzac na strony TVP2 w programie widnieje '"Czerwona Giselle", ale jesli sie na nia kliknie, pojawiaja sie informacje dotyczace "Spartakusa". A oto informacje o "Czerwonej Giselle" ze strony www.culture.pl (spektakl ten byl pokazywany w ubieglym sezonie w ramach I POZNANSKIEJ WIOSNY BALETOWEJ w Teatrze Wielkim w Poznaniu) : Sanktpetersburski Teatr Baletu Borisa Ejfmana: CZERWONA GISELLE Spektakl poświęcony jest Oldze Spiesiwcewej, jednej z najznakomitszych tancerek XX wieku. Tańczyła m.in. w Teatrze Maryjskim, w legendarnym zespole Diagilewa, a Serge Lifar wystawił specjalnie dla niej GISELLE w Operze Paryskiej. Wyjątkowa artystka, opromieniona sławą, wychwalana przez krytyków i uwielbiana przez publiczność, dwadzieścia lat spędziła w klinice dla psychicznie chorych pod Nowym Jorkiem, całkowicie samotna i ubezwłasnowolniona. Ejfman wybrał tytuł dla swojego baletu, gdy zobaczył wykonany przez Spiesewcową rysunek tancerki w białym kostiumie Giselle, ale w czerwonych baletkach, widziany jakby zza czerwonego welonu. Nie jest to historia życia Olgi Spiesewcowej, ale próba uogólnienia losów jej i wielu innych artystów zmuszonych do opuszczenia Rosji i kończących życie tragicznym finałem. Spektaklowi towarzyszy muzyka Georgesa Bizeta, Piotra Czajkowskiego i Alfreda Schnittkego. Nefretete - Sob Lut 26, 2005 4:41 pm a swoja droga w innych programach telewizyjnych dostepnych w internecie znalazlam "czerwona giselle", w telegazecie zreszta tez. sama juz nie wiem. Kasia G - Sob Lut 26, 2005 5:00 pm "A oto informacje o "Czerwonej Giselle" ze strony www.culture.pl (spektakl ten byl pokazywany w ubieglym sezonie w ramach I POZNANSKIEJ WIOSNY BALETOWEJ w Teatrze Wielkim w Poznaniu" i wielokrotnie podczas wizyt teatru baletu Borisa Ejfmana w Warszawie i innych miastach, oraz w TVP w cyklu Rewelacja miesiąca. Kasia G - Nie Lut 27, 2005 1:55 pm A jednak dzis w TVP2 będzie Czerwona Giselle. Nasza kochana telewizja dostała kasete ze Spartakusem z usterką i nie zdązyła wymienić:( Miłego oglądania wszystkim baleto-maniakom (i napiszcie potem o swoich wrażeniach - to bardzo ciekawy, bardzo dramatyczny balet) Joanna - Nie Lut 27, 2005 7:25 pm
A ja wolę Ejfmana 
Kasia G - Nie Lut 27, 2005 11:29 pm Joanno, ja tez wolę Ejfmana, ale liczyłam, ze odtworzę sobie nagranie Spartaka, bo moje już bardzo zjechane. A Czerwoną Giselle mam w najlepszym porządku Nefretete - Pon Lut 28, 2005 12:53 am "Czerwona Giselle" - niezwykly spektakl... Zwlaszcza podobaly mi sie duety... Choc nie tylko - takze stylistyka ruchu, gra tancerzy, ciekawe kostiumy i scenografia. P.S. Czy ktos byl moze w TW-ON na "Tancu wedlug mezczyzn"?? Kasia G - Pon Lut 28, 2005 1:06 am Oj, był, był, ale na to machniemy chyba osobny topic, co? sfra - Pon Lut 28, 2005 1:34 pm Zawsze wiedziałem, ze taniec wspólczesny na pointach jest piekny, ale uświadomiłem sobie to prawdziwie na własne oczy oglądając "Czerwoną Giselle". Był to istny majstersztyk sztuki baletowej! Od poczatku, aż po sam koniec spektaklu siedziałem z otwartą buzią, aż modliłem się by się skończyło, gdyż ten nagły dreszcz przeszywający me ciało był aż niebezpieczny... D O S K O N A Ł E ! Ten dramatyzm, estetyka ruchu, a przede wszystkim idea, och... - cudowne:) Juz nie mogę się doczekać, gdy dorwę "Czajkowskiego"... Nefretete - Pią Mar 25, 2005 2:14 pm Czy ktos wie, dlaczego w tę niedzielę nie ma złotej dwunastki baletów? No i kiedy będzie? .:Odylia:. - Pią Mar 25, 2005 2:39 pm chyba z racji Świąt tym razem w poniedziałek o 22.40 -jezioro łabędzie Kasia G - Pią Mar 25, 2005 2:48 pm Odylia napisała: "tym razem w poniedziałek o 22.40 -jezioro łabędzie" Jezioro z Wiednia z Margot Fonteyn (!) i Rudolfem Nurejewem (!!!). Choreografia Nurejewa, grają Winer Symphoniker, dyryguje John Lanchbery. Spektakl z 1966 roku. Kto nie ma tego w swojej kolekcji, niech koniecznie nagrywa!!! Joanna - Pią Mar 25, 2005 11:03 pm
Właśnie miałam ostatnio ochotę obejrzeć sobie "Jezioro"
Sfra - ja bym co prawda nie nazwała choreografii Ejfmana tańcem współczesnym, bo to dla mnie zupełnie inny rodzaj ruchu, ale faktycznie spektakle robi niesamowite. Mnie się strasznie spodobało "Musagete", świetnie zrobione nawiązania do Balanchine'a
Ariodante - Wto Kwi 12, 2005 11:10 pm Temat postu: Romeo & Julia W cyklu Zlota Dwunastka: 24 Kwietnia 2005 ROMEO I JULIA balet w 3 aktach Choreografia i reżyseria RUDOLF NUREYEV Muzyka SERGIUSZ PROKOFIEW Obsada ROMEO MANUEL LEGRIS JULIA MONIQUE LOUDIERES TYBALD CHARLES JUDE MERCUTIO LIONEL DELANOE ORKIESTRA OPERY PARYSKIEJ Dyrygent - VELLO PAHN Scenografia i kostiumy: Ezio Frigerio Nie znam tej wersji: dziwie sie, ze nie pokazuja tej "najklasyczniejszej" z Fonteyn i Nurejewem, za ktora tak do konca nie przepadam, ale to jednak klasyka... Pozdrawiam, I. Kasia G - Sro Kwi 13, 2005 9:49 am Dziwne, dziwne... widocznie to to łatwiej było kupić - i taka to złota dwunastka... Nie przepadam za choreografiami Nurejewa - sa takie "przeładowane". Ciekawa jestem jak się Wam spodoba Joanna - Sro Kwi 20, 2005 8:23 pm
A ja się od razu zapytam - z którego roku jest ten spektakl? Bo muszę się psychicznie przygotować, jeśli znowu będzie to mezozoik [nic oczywiście nie umniejszając artystom, wolę współcześniejsze inscenizacje]
Kasia G - Sro Kwi 20, 2005 8:55 pm nie, nie to stosunkowo nowa produkcja, jak wszystkie w choreografii Nurejewa zarejestrowane w Operze Paryskiej w latach 90-tych. Stąd w większości tańczą w nich ci sami tancerze - ówczesne a i obecne gwiazdy Opery Paryskiej np. Manuel Legris. Zresztą spektakl ten dostepny jest w naszych Empikach (przynajmniej w Warszawie) na DVD |
